تایید حکم اعدام غلامرضا خسروی در دیوان عالی کشور
بنابه گزارشات ارسالی به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" حکم اعدام غیر انسانی و قرون وسطایی زندانی سیاسی غلامرضا خسروی سوادجانی در تاریخ 2 اردیبهشت ماه جاری در دیوان عالی کشور تایید و به دادگاه انقلاب تهران اعلام شده است. پرونده زندانی سیاسی غلامرضا خسروی سواد جانی در تاریخ 17اسفندماه 1390 به شماره رایانه ای 9009980002013634 با حکم اعدام وارد دبیرخانه دیوان عالی کشور و به شعبه 31 دیوان ارجاع شده بود. این حکم توسط فردی بنام جعفری رئیس این شعبه و فرد دیگری بنام طباطبایی مورد تایید قرار گرفته است.
زندانی سیاسی غلامرضا خسروی سوادجانی بعد از اطلاع از تایید حکم اعدام توسط
دیوان عالی کشور گفت: " شدیدا به سیستم دادرسی و قضایی معترضم و معتقدم که
جرمی انجام نداده‌ام که مجازاتی اینچنینی جزای آن باشد. همگی خانواده را
به توکل برعدل و تقدیر الهی سفارش می کنم و درخواست عفو نیز نخواهم داد و
سیستم قضایی و قضات را تحت نفوذ و کنترل شدید وزارت اطلاعات می‌دانم. "
غلامرضا
خسروی متولد 24/4/44 در آبادان بوده و قبل از بازداشت در شهر اصفهان سکونت
داشته است. سابقه فعالیت سیاسی خسروی به مبارزه علیه حکومت پهلوی و قبل از
انقلاب باز می‌گردد که در این راستا پس از پیروزی انقلاب در سال 57 به «
سازمان مجاهدین خلق ایران » پیوسته و مبارزه خود را این بار با رژیم مرتجع
جمهوری اسلامی ادامه داده است. این فعالیت‌ها در مرداد ماه سال 60 منجر به
بازداشت در شهر کازرون شده و او را مجبور به تحمل 5 سال حبس در زندان‌های
سپاه پاسداران آن شهر کرده است. خسروی به دلیل ادامه فعالیت‌های خود به
صورت ارتباط با شبکه تلوزیونی « سیمای آزادی» بار دیگر در تاریخ 5/12/86 در
محدوده مس سرچشمه رفسنجان (محیط کارش) توسط ماموران اطلاعات کرمان دستگیر
شده و به بازداشتگاه اطلاعات استان منتقل می‌گردد. در بازجویی‌های غیر
انسانی با اتهامات جاسوسی و کمک مالی به مجاهدین خلق مواجه شده و در آبان
ماه سال 87 در رفسنجان محاکمه و به سه سال حبس تعذیری و سه سال تعلیقی
محکوم می‌شود که این حکم مورد
اعتراض وزارت اطلاعات قرار گرفته و پرونده به دادگاه تجدید نظر کرمان
فرستاده شده که در جریان آن سه سال تعلیق نیز به تعذیر تبدیل شد. لازم به
ذکر است که وی در تمام این مدت یعنی حدود یک سال در سلول انفرادی نگهداری
می‌شد.
در
ادامه شکایتی جدید از سوی وزارت دفاع مطرح و پرونده به تهران کشانده شد و
این موضوع سبب گردید که 9 ماه دیگر نیز خسروی را در سلول انفرادی زندان 64
وزارت دفاع نگهدارند. پس از بازجویی‌های طولانی در تاریخ 8/9/88 توسط قاضی
پیر عباسی در شعبه 26 دادگاه انقلاب جلسه محاکمه برگزار و اتهام محاربه
مطرح شده از سوی دادستان در پرونده ایشان به شماره کلاسه 87/10520/ط بررسی و
رای به عدم صلاحیت دادگاه داده شد که این حکم از سوی دیوان عالی کشور رد و این شعبه مجبور به تشکیل مجدد جلسات دادگاه در سال‌های 88 و 89 و نهایتا صدور حکم اعدام به شماره دادنامه 89/358 در آذر ماه سال 89 گردید. این حکم نیز
با تشخیص نقص در پرونده توسط دیوان عالی بار دیگر به شعبه 26 فرستاده شد و
پس از محاکمه سری سوم باز هم در آبان ماه سال 90 با دادنامه شماره 90/475 حکم اعدام صادر گردید.
قابل
توجه است که غلامرضا خسروی در تمام این مدت یعنی بیش از 20 ماه در
سلول‌های انفرادی بند 240 اوین نگهداری می‌شد که این به غیر از دوران
انفرادی در کرمان و بازداشتگاه 64 وزارت دفاع است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر