گزارشی کوتاه از آنچه در سالهای گذشته بر مسیحیان ایران گذشته است به همت گزارشگران خبرگزاری هرانا منتشر شد.

گزارش خلاصه فشار و آزار مسیحیان ایران در سال ۲۰۰۹


" خبرگزاری هرانا - حكومت جمهوری اسلامی با شدت هرچه تمامتر در سال گذشته میلادی،از طریق دستگیری مبلغان مسیحی و فشار بر كلیساهای انجیلی، اقدام به محدود كردن بیش از پیش مسیحیان نموده است."

سال گذشته در دی ماه ۱۳۸۷ پس از پایان سال میلادی و همزمان با آغاز سال نو مسیحی ۲۰۰۹، در گزارش سالانه سازمان "درهای باز" كه برای معرفی بدترین حكومت های جفا كننده بر مسیحیان جهان كه هرساله منتشر میشود ، سال ۲۰۰۹ حكومت جمهوری اسلامی با یك مرتبه ترفیع از نظر افزایش فشار بر مسیحیان ، در مكان دوم پس از حكومت كمونیستی كره شمالی قرار گرفت و برای اولین بار از این نظر از كشور پادشاهی عربستان سعودی جلو افتاد.
بررسی خلاصه ای از تهاجمات صورت گرفته علیه مسیحیان ایران در سال ۲۰۰۹ فقط نشان دهنده بخش آشكار و رسمی فشارهای وارده بر آنان در سال گذشته است. واقعیت در داخل كشور بسیار بدتر از آن است و با توجه به آن سازمانهای بین المللی مدافع حقوق مسیحیان حكومت فعلی ایران را یكی از بدترین سركوبگران مسیحیان در سراسر جهان دانسته اند . آنچه كه در فهرست سالانه جفا بر مسیحیان می آید فقط شامل اقداماتی میشود كه از سوی دستگاه قضائی یا تشكیلات امنیتی جمهوری اسلامی صورت گرفته است و رسانه ای شده. بخش عمده ای از جفاهای اعمال شده بر مسیحیان شامل فشارهای سیستماتیك نظیر تبعیض ، تهدید و تحقیر است كه از سوی سیستم حاكم به شكل زیركانه و نه چندان آشكار علیه آنان اعمال میشود . از طرفی بسیاری از موارد بازداشت و دستگیری و محدود كردن ها به علت وحشت و ترس اشخاص از تهدیدهای دستگاههای قضائی و امنیتی كه آنها را از لب گشودن درباره آنچه بر ایشان رفته برحذر میكنند ، هرگز رسانه ای نمیشوند .
نقض قانون اساسی
با آنكه در قانون اساسی جمهوری اسلامی تصریح شده است كه پیروان ادیان پیش از اسلام كه مسیحیت نیز یكی از آنهاست به عنوان اقلیت های دینی حمایت شده شناخته میشوند اما هرگز این اصل قانون اساسی از سوی دولتمردان جمهوری اسلامی جدی گرفته نشده است و گویا در بین آنان توافق نا نوشته ای برای عدم اجرای آن وجود دارد . موارد اصلی و مصادیق نقض این اصل قانون اساسی در مورد جامعه مسیحی ایران به شرح زیر میباشند :

یكم – تحت نظر قرار دادن فعالیتها ، اجتماعات و كلیساهای مسیحیان به اشكال علنی و غیر علنی توسط وزارتخانه های اطلاعات و ارشاد اسلامی .

دوم – اجرای قاطعانه ممنوعیت تبلیغ دین مسیحی . حكومت به شدت در این مورد به مسیحیان سخت گیری میكند و در این رابطه تعهدات متعددی از رهبران كلیساهای رسمی ایران گرفته میشود . عدم تبلیغ مسیحیت و تعمید آب برای مسلمان زاده ای كه به مسیحیت می گرود، شرط اصلی صدور مجوز فعالیت برای كلیساها در ایران می باشد .

سوم – تعقیب ، آزار ، ارعاب و بازداشت غیر قانونی مسیحیان بدون رعایت موازین قانونی توسط ماموران رسمی و غیر رسمی حكومت .

چهارم – محدود كردن جلسات پرستشی كلیساها به بهانه های گوناگون . تلاش ماموران دولت برای جلوگیری از جلسات كلیسائی و آموزشی به زبان فارسی و مجبور كردن رهبران كلیسا به معرفی اعضاء و ارائه لیست شركت كنندگان در جلسات به ماموران امنیتی و دولتی .
پنجم – عدم صدور مجوز ساخت برای ساختمان كلیسا و بستن تعدادی از كلیساهای فعال تحت فشار و با اعمال رفتارهای تهدید آمیز و ارعاب كننده .

ششم – برقراری تبعیضات شغلی. تبعیضات شغلی هم در رده مشاغل كشوری و هم مشاغل لشكری وجود دارد . این تبعیضات هم در سطوح شهرستان و استان و هم در كل كشور بی وقفه ادامه داشته است . دادن پست ریاست و فرماندهی به مسیحیان سالهاست در كشور متوقف شده. مسیحیان از گرفتن شغل در وزارتخانه های اطلاعات و ارشاد اسلامی و نهادهای قضائی و انتظامی محرومند .

هفتم - تبعیض قضائی بر اساس هر دو منبع مورد استناد در قضاوت دادگاههای ایران یعنی قوانین مدنی و شرع اسلام در مورد مسیحیان اعمال میشود . هرچند نابرابری مسیحیان با مسلمانان در مورد دیه برطرف شده است اما همچنان تبعیضات عمده ای در مورد قوانین ارث، ازدواج و ارتداد وجود دارد كه باعث ایجاد حس عدم امنیت قضائی برای مسیحیان ایران میشود.

هشتم – ندادن مجوز برای انتشار نشریات ویژه مسیحیان . این در حالی است كه حملات شدیدی در رسانه های محافظه كار بر علیه مسیحیان وجود دارد و بدون ارائه مدركی آنان به رابطه با بیگانه و جاسوس و مزدور بودن متهم میشوند . حق پاسخگوئی مسیحیان و دفاع از خودشان به علت عدم وجود نشریات مستقل ضایع شده و از بین رفته است .
بطور اجمال میتوان بنا به این دلائل نقض قانون اساسی جمهوری اسلامی در مورد اقلیت های شناخته شده را آشكار ساخت . نكته قابل توجه این است كه در سالهای اخیر هیچگاه تهاجم از سوی مردم مسلمان ایران علیه مسیحیان صورت نگرفته است و این تنها دولت اسلامی و نهادهای رسمی و غیر رسمی وابسته به آن هستند كه همیشه دستی در آزار و اذیت مسیحیان داشته اند .
خلاصه
در كل با توجه به همه جوانب و اتفاقات میتوان اینگونه جمع بندی كرد كه حكومت اسلامی ایران همچون سی سال پیش از آن با اجرای عملی تبعیض و افزایش فشارهای اجتماعی همیشه سعی داشته است مسیحیان ایرانی را وادار به كوچ یا مهاجرت اجباری از ایران بكند .
حکومت اسلامی ایران كه زمانی سیاست های دراز مدت پاكسازی بدون سر و صدای جمعیت مسیحیان ایران را در سر می پروراندند ، اكنون باید به فكر اقدامات بازدارنده برای جلوگیری از گسترش مسیحیت در ایران باشند و به همین دلیل ممكن است در آینده سطح خشونتها را تا حد بیشتری افزایش دهند . فشار بر مسیحیان و اذیت و آزار مردم برای جلوگیری از گرایششان به یك آئین و یا تفكر خاص در تناقض آشكار با حقوق انسانی و متن اعلامیه جهانی حقوق بشر است و به شدت محكوم میباشد .

در پایان فهرست وار به ترتیب تاریخ وقوع همه آنچه در سال گذشته میلادی ( ۲۰۰۹) بر مسیحیان ایران گذشت را ذكر میكنیم تا یاد آوری باشد بر آنچه در یك سال پر از جفا شاهد بودیم. با این توضیح مجدد كه این فقط بخش رسانه ای شده فشارها میباشد و ما از موارد دیگری نیز با خبر شده ایم كه بخاطر رعایت حریم خصوصی افراد و عدم تمایلشان به انتشار خبر مربوط به آنها از ترس تهدیدهای امنیتی ، قادر به ذكر آنها در اینجا نیستیم .

۳ بهمن ۱۳۸۷ ( ۲۲ژانویه ۲۰۰۹ ) – بازداشت همزمان ۳ تن از مسیحیان در تهران به اسامی آقای حامیك خاچكیان ۵۱ ساله خادم كلیسای فارسی زبان جماعت ربانی مركز ، نادره جوادی ۴۴ ساله و همسرش جمال قالی شورانی ۴۹ ساله .

۱۰بهمن ۱۳۸۷ (۲۹ ژانویه ۲۰۰۹) – ممانعت از ورود مسیحیان فارسی زبان به كلیسای آشوری شهرآرای تهران و جلوگیری از موعظه به زبان فارسی در سرویس های روز جمعه و یكشنبه آن كلیسا .

۱۱ بهمن ۱۳۸۷( ۳۰ژانویه ۲۰۰۹) – بازداشت آقای حسین كریمی ۲۷ ساله از مسیحیان فارسی زبان ساكن كرج كه در آن شهر دستگیر شد .

۴اسفند ۱۳۸۷( ۲۲ فوریه ۲۰۰۹) – بازداشت آقای مظاهر – ر وبلاگر و مبشر مسیحی در اصفهان به همراه خواهرش و یك دوست مسیحی به نام آقای حامد – س كه طی یك سناریوی برنامه ریزی شده توسط ماموران اطلاعات اصفهان به یك خانه كشیده، دستگیر شدند .

۱۵ اسفند ماه ۱۳۸۷ (۵ مارس ۲۰۰۹) – بازداشت ۲ تن از مسیحیان فارسی زبان به نامهای خانم مرضیه امیری ۳۰ ساله و مریم رستم پور ۲۷ ساله به جرم اقدام علیه امنیت ملی و انتقال آنها به زندان اوین .

۲۱ اسفند ۱۳۸۷( ۱۱ مارس ۲۰۰۹) – صدور حكم نا عادلانه برای سه مسیحی شیرازی به نام آقایان علاء الدین حسین ، همایون كاشانی و سید امیر حسینی باب اناری كه اردیبهشت ماه در فرودگاه شیراز بازداشت شده بودند .دادگاه انقلاب این افراد را به اتهام همكاری و تبلیغ برای شبكه های تلویزیونی محبت و و نجات و همچنین بشارت انجیل به ۸ ماه حبس تعزیری معلق تا ۵ سال محكوم كرد .

۵ فروردین ۱۳۸۸ ( ۲۴ مارس ۲۰۰۹) – تعطیلی كلیسای آشوری شهر آرای تهران از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به جرم تبلیغ و ترویج آئین مسیحیت در بین غیر آشوری ها ( ایرانیان مسلمان ).

۱۶ فروردین ۱۳۸۸( ۴ آوریل ۲۰۰۹) – اجرائی شدن دستورالعمل شعبه چهارم اجرای احكام دادگاه ارومیه درباره قطع حقوق بازنشستگی خانم فاطمه پاكی معلم بازنشسته و نوكیش مسیحی توسط اداره آموزش و پرورش آذربایجانغربی .

۵ اردیبهشت (۲۴ آوریل ۲۰۰۹) – مهران محمودی ۲۸ ساله از نوكیشان مسیحی بر حسب احضاریه ای از سوی دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان ارومیه احضار شد . در آن احضاریه آقای محمودی به توطئه بر علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی متهم شده بود .

۲۵ اردیبهشت ( ۱۴ می ۲۰۰۹) – یك نوكیش مسیحی ایرانی در انگلیس كه فعالیتهای حقوق بشری دارد اعلام نمود كه پدرش در بندر ماهشهر بازداشت شده است و بخاطر فعالیتهای او تحت فشار قرار گرفته است .

۳۱ اردیبهشت (۲۰ می ۲۰۰۹) – هجوم ماموران امنیتی لباس شخصی به یك منزل در شهرستان كرج و بازداشت آقای جواد ابطحی صاحب خانه به همراه ۴ نوكیش مسیحی دیگر .

۱ خرداد (۲۹ می ) – ضرب و شتم یك نوكیش مسیحی ایرانی پناه جو در تركیه كه به علت فعالیتهای مسیحی مورد شناسائی و هجوم عوامل وابسته به جمهوری اسلامی قرار گرفت.

۸ مرداد ( ۲۹ جولای ۲۰۰۹) – هجوم به یك كلیسای خانگی در رشت و دستگیری تعدادی از نوكیشان مسیحی . ۲ نفر از آنان بازداشت شدند و بقیه با سپردن تعهد آزاد گردیدند .

۹ مرداد (۳۰ جولای ۲۰۰۹) – حمله به یك كلیسای خانگی دیگر در شهرستان رشت و بازداشت ۶ نفر از نوكیشان مسیحی حاضر در آنجا .

۱۰ مرداد ( ۳۱ جولای ۲۰۰۹) – محاصره یك ویلا در منطقه فشم در نزدیكی تهران با تعداد كثیری از ماموران امنیتی و بازداشت ۲۴ نوكیش مسیحی . هفده نفر این افراد بلافاصله پس از انجام بازجوئی و سپردن وثیقه آزاد شدند و ۷ نفر آنها به اسامی شهنام یار محمد ، شاهین ، مریم ، موبینا ، مهدی ، اشرف و نریمان در بازداشت باقی ماندند .

۱۲ مرداد ( ۲ آگوست ۲۰۰۹) – هجوم به منزل یكی از شهروندان مسیحی به نام مرضیه فسائی در تهران و بازداشت و انتقال او به زندان اوین .

۱ و ۲ شهریور ( ۲۲ و ۲۳ آگوست ۲۰۰۹) – احضار گروهی از نوكیشان مسیحی جهت ارائه توضیحات به ستاد خبری اطلاعات كردستان . بیش از ۸ نفر در سنندج ، ۲ نفر در سقز ، ۱ نفر در قروه و ۱ نفر در كامیاران . همه این افراد در محل زندگی خود با كلیساهای خانگی و فعالیتهای بشارتی مسیحی در ارتباط بودند .

۱۲ آذرماه ( ۲ دسامبر ۲۰۰۹) – مراجعه ماموران امنیتی در مشهد به خانه یك نوكیش مسیحی به نام حمیده نجفی و بازداشت ایشان پس از تفتیش و بازرسی منزلش .این افراد خود را ضابطین دادگاه انقلاب مشهد مینامیدند . خانم نجفی در روز چهارشنبه ۹ دی برابر۲۹ دسامبر در دادگاه انقلاب مشهد بدون داشتن وكیل محاكمه شد و طی یك حكم ناعادلانه به جرم ارتباط با شبكه های تلویزیونی مسیحی و تماس با آنها محكوم به ۳ ماه حبس در خانه و سلب سرپرستی دختر ده ساله اش از او و شوهرش گردید .

۲۶ آذرماه ( ۱۶ دسامبر ۲۰۰۹) – هجوم عناصر امنیتی لباس شخصی به یك گردهمائی مسیحیان فارسی زبان در شهرستان كرج . این افراد برای برگزاری جشن كریسمس پیش از شروع محرم گرد آمده بودند تا جشن آنها با ایام عزاداری شیعیان همزمان نشود . در این هجوم ۷۰ نفر دستگیر شدند و بعد از یك بازجوئی مختصر بدون اینكه مجاز به ادامه مراسم خود باشند با سپردن تعهد و ثبت آدرس و مشخصاتشان آزاد شدند . ۲ تن از رهبران این گروه به نامهای آقایان كامبیز سقائی و علی كشور دوست بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شدند.