جنجال در آمریکا بر سر "لابی اسراییل

جنجال در آمریکا بر سر "لابی اسراییل"

هنری استیر گزارشگر وب سایت بی بی سی نویسندگان کتاب "لابی اسراییل" در آمریکا به شدت مورد انتقاد قرار گرفته اند در حالی که در اروپا با کتاب آنها برخورد بهتری شده است گفته می شود قدرت "لابی یهودیان" آمریکا افسانه ایست.برخی تحلیل گران چنان از این موضوع صحبت می کنند که گویی تاثیر یهودیان آمریکا بر این کشور بسیار بیش از تعداد آنها -دو درصد جمعیت آمریکا- در این کشور است. با این همه این موضوع در آمریکا آنقدر حساس است که کمتر به بحث گذاشته شده است. لابی یهودیان چگونه کار می کند؟ آیا قدرت آن حقیقتا افسانه ای است یا صرفا یک افسانه است؟ دو استاد دانشگاه آمریکایی، جان مرشایمر از دانشگاه شیکاگو و استفن والت از دانشگاه هاروارد با تلاش برای پیدا کردن پاسخ چنین پرسش هایی جنجال به پا کرده اند. "لابی اسراییل و سیاست خارجی آمریکا" کتاب این دو استاد دانشگاه است که بر اساس مقاله ای منتشر شده از آنها در نشریه نقد کتاب لندن نوشته شده است. این کتاب بر لزوم بررسی حمایت آمریکا از اسراییل تاکید می کند. آمریکا سالانه 3 میلیارد دلار به اسراییل کمک می کند که اکثر آن کمک نظامی است. این کمک یک ششم بودجه آمریکا برای کمک رسانی مستقیم به این کشور مسلح به تسلیحات هسته ای است. آمریکا در عین حال شدیدا در مذاکرات صلح خاورمیانه از اسراییل هواداری می کند. با این همه به گفته این دو استاد دانشگاه آمریکا چیز چشمگیری در عوض این کمک دریافت نمی کند. نویسندگان کتاب این استدلال را ،که اسراییل متحد آمریکا در جنگ علیه ترور در خاورمیانه است، نمی پذیرند. در عوض معتقدند حمایت آمریکا از اسراییل خشم شبه نظامیان را برمی انگیزد و در عین حال به رنجش کشورهای عرب که تامین کننده نفت آمریکا هستند دامن می زند. یک طرفه دولت جورج بوش مانند دولت های پیشین آمریکا حامی اسراییل است نویسندگان در عین حال نمی پذیرند که اسراییل به عنوان کشوری دموکراتیک نیازدارد در برابر دشمنانش حمایت شود. به گفته آنها، البته که اسراییل کشوری دموکراتیک است اما در عین حال غولی منطقه ایست که حاضر است هر لحظه از قدرت جنگی اش علیه غیرنظامیان استفاده کند. به عقیده نویسندگان حتی اگر این دو استدلال کافی نباشد باید دانست که دلیل اصلی حمایت آمریکا از اسراییل داخلی است، و با فعالیت های گروه هایی چون کمیته روابط عمومی آمریکاییان اسراییلی تبار-آیپک-، اتحادیه ضد افترا- ای. دی. ال-، و گروه ها و موسساتی با رویه مشابه مرتبط است. نویسندگان کتاب، از "لابی یهودیان" نامی نمی برند چرا که معتقدند این گروه ها نماینده طرز فکر تمام یهودیان آمریکا نیستند و در عین حال بسیاری از افراد فعال در آنها غیر یهودی هستند. آنچه این دو نویسنده از آن یاد می کنند "لابی اسراییل" است که به عقیده آنها هدف اصلی اش این است که آمریکا را متقاعد کند منافعی مشترک و گره خورده با منافع اسراییل دارد. این کتاب منابع و دلایل نفوذ لابی اسراییل، به ویژه قدرت اقتصادی آن را بررسی می کند. کمک های حامیان اسراییل به فعالیت های تبلیغاتی در آمریکا کمک های مشابه از سوی گروه های عرب-آمریکایی و یا مسلمان را بسیار ناچیز جلوه می دهد. به گفته مرشایمر و والت، لابی اسراییل مثل بسیاری از لابی های دیگر، با حمله به سیاستمداران و تحلیلگرانی که مواضع مورد نظر آنها را ندارند، به شیوه ای موثر برمباحث سیاسی تاثیر می گذارند. آنها که منتقد حمایت آمریکا از اسراییل هستند می دانند باید خود را برای مبارزه ای آماده کنند که چنین انتقادی را احتمالا پردردسرتر از آن خواهد کرد که ارزشش را داشته باشد. آنگونه که در این کتاب آمده حاصل ، خلاء بحث و گفتگو درباره این موضوع است که در نتیجه به سیاست آمریکا در خاورمیانه جهت می دهد. شاید یکی از جنجالی ترین نکات این کتاب این باشد که نویسندگان آن نقش لابی اسراییل در جنگ عراق را بسیار مهم می دانند. توطئه ای در کار نیست نمی توان به سادگی تمام انتقادها از آقای مرشمایر و واستفن والت را جدل های خشمگینانه دانست جای تعجبی ندارد که کتاب "لابی اسراییل" انتقادات زیادی را در آمریکا به دنبال داشته اگرچه "آیپک" درباره آن هیچ اظهارنظری نکرده است. آبراهام فاکسمن، مدیر "ای.دی.ال" به بی بی سی نیوز گفته است:" نتیجه گیری های این کتاب همان دروغ های کلاسیک ضد یهودی است، مثل اینکه یهودیان کنترل سیاست خارجی آمریکا را، بر خلاف منافع این کشور در دست دارند و یا یهودیان رسانه های آمریکا را کنترل می کنند و آمریکا را به سوی جنگ کشانده اند." آقای فاکسمن بعد از خواندن مقاله ابتدایی در مجله نقد کتاب لندن، جوابیه ای مطول به حجم یک کتاب نوشت که "مرگبارترین دروغ ها: لابی اسراییل و افسانه تسلط یهود" نام دارد. بسیاری از حملات به کتاب لابی اسراییل به شدت به موضوعات شخصی ارتباط داشته اند. بنی موریس، مورخ اسراییلی در انتقادی سخت از توان علمی دو نویسنده، در نقد مقاله ابتدایی در مجله جمهوری نو نوشته: "اگر کتاب لابی اسراییل یک شخص بود می گفتم که این شخص یک استخوان واقعی و حاکی از صداقت در کل اندامش ندارد." تقریبا تمام نقد هایی که بر این کتاب در روزنامه ها و رسانه های اصلی آمریکا منتشر شده منفی بوده است. آقای والت به بی بی سی نیوز گفت: " منتقدان عمدتا یا استدلال های ما را غلط ارائه کرده اند و یا تلاش کرده اند ما را به تصریح یا اشاره "ضد یهود" اعلام کنند." آقای والت و آقای مرشایمر دوباره به میان آوردن فانتزی قدیمی "توطئه یهود" را انکار می کنند. در این کتاب مرتبا آمده لابی اسراییل هیچ فعالیت پنهانی ندارد و از قواعد شفاف نظام دموکراتیک آمریکا تبعیت می کند. این دو نویسنده برخورد رسانه های آمریکا با کتاب خود را نشانه نفوذ لابی اسراییل می دانند و اشاره می کنند برخورد با این کتاب خارج از آمریکا بسیار بهتر بوده است. علت و معلول با این همه نمی توان به سادگی تمام انتقاد ها از آقای مرشمایر و واستفن والت را صرفا جدل های خشمگینانه دانست. رابرت لیبرمن از محققان علوم سیاسی دانشگاه کلمبیا اینگونه استدلال می کند که دو نویسنده درباره قدرت اقتصادی این لابی اغراق کرده اند. جان مرشایمر و استفن والت در کتابشان به سرنوشت برخی از اعضای کنگره اشاره کرده اند که بعد از اتخاذموضعی مخالف گروه های هوادار اسراییل، و حمایت مالی مخالفانشان از سوی این گروه ها، کرسی خود را از دست دادند. اما آقای لیبرمن می گوید این کمک های مالی آنقدر نیستند که در حاصل کار تفاوتی ایجاد کنند و کتاب موفق نشده ارتباط مشخص میان کمک مالی این لابی و پیروزی افراد در انتخابات ایجاد کند. تام دشل، رهبر اقلیت مجلس سنای آمریکا در سال 2004 کرسی خود را در حالی از دست داد که میزان کمک مالی لابی اسراییل به او از هر نامزد دیگری بیشتر بود. آقای لیبرمن می گوید: " برای هر مثالی که در این کتاب آمده برهان خلفی وجود دارد و مثالی که خلاف آن را ثابت می کند." احتمالا جنجال برانگیزترین ادعا در این کتاب ارتباط مستقیمی است که نویسندگان می خواهند میان فعالیت های لابی اسراییل و سیاست آمریکا در خاورمیانه ایجاد کنند. در حالی که گرایش های سیاسی می توانند از عوامل متعددی تاثیر بگیرند ، عواملی چون فشار افکار عمومی، سیاست های حزبی و یا عقاید شخصی. سربازان آمریکایی در عراق از منافع چه کسی دفاع می کنند؟ اگرچه جان مرشایمر و استفن والت حداکثر تلاش خود را می کنند که تئوری های دیگری را که حمایت آمریکا از اسراییل را توضیح می دهند نادیده بگیرند، با این همه نمی توانند بسیاری از خوانندگان و منتقدان خود را متقاعد کنند. والتر راسل مید، از شورای روابط خارجی آمریکا به بی بی سی گفت:" آیا منظور نویسندگان این است که یک گروه کوچک به خرابکاری مشغولند و یا اینکه سیاستمداران موضعی گرفته اند که افکار عمومی با آن مخالف است؟" آقای مید که مقاله انتقادی بلندی را در نشریه روابط خارجی نوشته در عین حال می گوید نویسندگان کتاب تعریف بسیار مبهمی از لابی اسراییل ارائه داده اند که هرگونه نتیجه گیری معتبری را درباره تاثیرگذاری این لابی دشوار می کند. گشایش این نکته که کتاب انتقادات بسیاری را برانگیخته در عین حال می تواند نقطه قوت آن نیز قلمداد شود و لحن دانشگاهی و غیر احساسی کتاب نیز انگیزه بیشتری برای بحث بر سر این موضوع ایجاد می کند. آقای والت می گوید:" هر فرد معقول و منطقی می تواند مخالف باشد و این یکی از دلایلی است که ما می خواهیم بر سر این موضوع علنا بحث شود تا مردم نیز بتوانند درباره آن نظر بدهند." تونی جوت، یکی از مورخان و منتقدان مطرح اسراییل با تمامی نتیجه گیری های این کتاب موافق نیست با این همه تلاش نویسندگان را در از میان بردن یک "تابو" تحسین می کند. به عقیده آقای جوت تاثیر اصلی لابی اسراییل"خود سانسوری" است :"کسانی هستند که طبیعتا ضد یهودند و هر کسی دلش نمی خواهد با آنها در یک طبقه بندی قرار بگیرد بنابراین نتیجه این می شود که سکوت پیشه می کند." آقای جوت خود بسیار صریح اللهجه است ولی می گوید هنگام انتقاد از سیاست های اسراییل در آمریکا باید مراقب تر از زمانی باشد که در اسراییل به انتقاد از سیاست های این کشور می پردازد:" من در روزنامه هاآرتص مقاله هایی نوشته ام که هیچ روزنامه آمریکایی جرات انتشارش را ندارد." آقای جوت معتقد است به همین دلیل نویسندگان کتاب "لابی اسراییل" شجاعت زیادی به خرج داده اند: "خودشان هیچ چیزی به دست نیاوردند اما دستاورد اصلی برای جامعه بوده چرا که با هر گام کوچکی فضای بحث بازتر می شود."