در این بحث با اشاره به این پرسش اساسی که «ما برای چی زاده شدیم» (سئوال مهیبی که از عصر حجر پیشاپیش فرزند انسان قد عَلم کرده است) از بروس اسپرینگستین Bruce Springsteen خواننده، نوازندهٔ گیتار و آهنگساز آمریکایی هم یاد می‌کنم.
چرا به بروس اسپرینگستین پرداخته‌ام؟
گاه پیش می‌آید که خاطرات خانه زندگان، یادهای زندان و وضعی که به آن مبتلا شده‌ایم مرا هم در خود برده، اندوهگین می‌کند. این اندوه همیشه از نوع غم‌هایی که قدمش مبارک باد نیست. بازدارنده است و من برای غلبه بر آن و کندن از ژورنالیسم مبتذل سیاسی، به نیایش، به رقص که شعر تن است و موسیقی که رقص آهنگهاست، به تئاتر و سینما و موزه، بوییدن و بوسیدن کسی که دوستش دارم، گرفتن دست فرزندم و رفتن به طبیعت، و به دویدن و سر به صحرا گذاشتن پناه می‌برم. در اینگونه مواقع تلاش می‌کنم به مقولات دیگر (و نوشته‌های ویکی‌پدیایی) بپردازم تا هم اندوه را از خود برانم و هم به یکسویه‌نگری خو نگیرم. البته بروس اسپرینگستین که از او یاد می‌کنم با ترانه «زاده شدن برای گریختن» Born to Run به نوعی سر به سر سئوال این بحث گذاشته‌است: ما برای چی زاده شدیم؟
...
ویدی... (plus)
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر