نگاهي به...

 ١٣٩٢/١٠/٠٧- محمد جلالی چیمه( م.سحر):

شیخکی داشت یک کلید به دست

دسته اش را به ریشِ خود می بست

گاه و بیگه به گونه اش می خورد

گاه نوکِ دماغ او می خست

قفل اما به جای دیگر بود

نزد قدّاره بند، زنگیِ مست

روزی از روزها گشودن را

رفت و پهلوی قفلدار نشست

گفت با قفلبان : بده رخصت

تا بدانم کلید از این قفل است؟

قفلبان از وی آن کلید گرفت

کرد در قفل و پیچ داد و شکست

همچنان قفل، بسته باقی ماند

شیخنا از غمِ کلید برست

***

قفلبان تا امامِ خامنه ای ست

با کلیدی که نیست، قفلی هست!

م.سحر

25/12/2013