تجمع جنبش ضدآپارتاید در میدان ترافلگار لندن
در سالهای آخر دهه پنجاه میلادی
بریتانیا یکی از کشورهایی بود که بیشترین مبادلات تجاری را با نظام
آپارتاید آفریقای جنوبی داشت، بیشترین سرمایهگذاری در این کشور کرده بود و
بیشترین واردات را از آنجا داشت.
در نتیجه تشکیل جنبش تحریم در لندن در سال ۱۹۵۹ اتفاقی نبود.این حرکت خیلی زود توانست نظر سازمانهای سیاسی را به خود جلب کند. دانشجوها، اتحادیههای کارگری و احزاب کمونیست، کارگر و لیبرال جزو حامیان اولیه این جنبش بودند و در گردهماییای که در ماه فوریه سال ۱۹۶۰ در میدان معروف ترافلگار لندن برگزار شد بسیاری از رهبران این احزاب شرکت کردند.
"من در سالهای اول دهه هشتاد میلادی به جنبش پیوستم و در شعبه محله همپستید فعال بودم. مسئول ما یک زن مسن سفید پوست گیس سفیدی بود به نام دت گلن. انسانی که با تمام وجودش به مبارزه برای آزادی نلسون ماندلا و برچیدن رژیم آپارتاید متعهد بود"
نیزه ملت
مبارزه جنبش تحریم بعد از آن تشدید شد، نام جنبشِ تحریم به جنبش ضد آپارتاید تغییر کرد و هدف آن نه فقط تحریم کالاهای مصرفی آفریقای جنوبی بلکه تحریم اقتصادی رژیم آپارتاید شد.یک سال بعد شیوه مبارزه کنگره ملی آفریقا هم به مبارزه مسلحانه از طریق شاخه نظامی کنگره ملی موسوم به "امکنتو وی سیزوی" به معنای "نیزۀ ملت" تغییر کرد.
کنگره ملی آفریقا در عین حال به نیروی اصلی سازمانده و بسیجگر جنبش ضد آپارتاید تبدیل شد. جنبش در سالهای دهۀ هفتاد و هشتاد میلادی، به خصوص در لندن به یک تشکیلات گسترده و مؤثر تبدیل شده بود با شعبههایی در مناطق و محل های مختلف شهر.
من در سالهای اول دهه هشتاد میلادی به جنبش پیوستم و در شعبه محله همپستد فعال بودم. مسئول ما یک زن مسن سفید پوست گیس سفیدی بود به نام دت گلن. انسانی که با تمام وجودش به مبارزه برای آزادی نلسون ماندلا و برچیدن رژیم آپارتاید متعهد بود.
جلسات در خانهاش برگزار میشد و همیشه "نلسون" گربه سیاه و پر ابهتش هم در اتاق جلسه حاضر بود.
تحریم
جنبش ضد آپارتاید در آن سالها توانست در عرصه تحریمهای دانشگاهی و ورزشی به خصوص موفق باشد و شخصیتهای محبوب و مشهور جهان را حول شعار پایان دادن به نظام تبعض و آپارتاید نژادی بسیج کند.
در مراسمی که در سال ۱۹۸۸ برای تولد نلسون ماندلا در ساختمان مرکز کشورهای مشترک المنافع در لندن برگزار شد من به قدرت بسیج و نفوذ جنبش و کنگره ملی آفریقا پی بردم.
علاوه بر سفرا و سیاستمداران زیادی از کشورهای اروپایی و آفریقایی، چهرههای سرشناسی از میان هنرمندان و ژورنالیستهای مشهور در آنجا بودند.
عرصه در سالهای پایانی دهه هشتاد بر رژیم آپارتاید به واسطه موفقیت جنبش ضد آپارتاید و کنگره ملی آفریقا در بسیج افکار عمومی برای آزادی ماندلا و پایان دادن به نظام آپارتاید آن چنان تنگ شده بود که راه گریزی برای حاکمان آفریقای جنوبی نمانده بود و حامیان آنها در بخشی از کشورهای غربی هم دیگر چارهای جز همصدا شدن با دیگران برای آزادی ماندلا و برچیده شدن نظام آپارتاید نداشتند.
جنبش ضد آپارتاید به عنوان یکی از موفقترین و مؤثر ترین تشکیلات بسیجگر در دوران معاصر در سال ۱۹۹۴ بعد از برگزاری اولین انتخابات دمکراتیک در آفریقای جنوبی به "فعالیت برای کشورهای جنوب آفریقا" تغییر نام داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر