نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۳ شهریور ۱۵, شنبه

بی آبی مقدمه ویرانی خواهد بود

«آب الفبای آبادانی است»؛ پس لاجرم بی آبی مقدمه ویرانی خواهد بود !

به گزارش «تابناک»، رئیس جمهور و هیات دولت در حالی امروز هفتمین سفر استانی خود را به خراسان رضوی آغاز کرده‌اند که مدتی‌ست بحران بی آبی مناطق زیادی از آن استان و استان های مجاور را درنوردیده و اینقدر مشکل آفرینی کرده که اگر توزیع آب در دستور کار قرار نمی‌گرفت، می‌توانست فاجعه آفرینی کند.

سال کم بارشی که پشت سر گذاشتیم، به مدد گرمای کم سابقه تابستان امسال، آنچنان منابع محدود آب شرب در کشور را تحت تاثیر قرار داده که عجیب نیست بشنویم و ببینیم در برخی مناطق مردم به مصرف آب های آلوده تن در داده و نگرانی از شیوع بیماری های گوارشی هم مزید بر دیگر نگرانی ها شده اما آیا این همه اتفاق به چشم ما و شما آمده است؟

کافی است تا نیم نگاهی به تصاویر مخابره شده از مشکلات بی آبی در برخی نقاط دور و نزدیک کشور بیاندازیم تا دستمان بیاید که چقدر از این بحرانی که می‌تازد، اطلاع یافته‌ایم و معنای اخباری که در این باره به گوشمان می‌رسد، چیست؛ اخباری که حکایت از به مخاطره افتادن زندگی هموطنانمان در بوشهر، در اراک، در خوزستان، در خراسان، در سیستان و بلوچستان و در بسیاری نقاط دیگر بر اثر کمبود آب شرب دارد.

این در حالی است که به رغم رقم خوردن این همه اتفاقات بد در بسیاری نقاط کشور، بسیاری مان اینقدر از درک درست ماجرا بدوریم که می‌بینیم تغییرات خاصی در مصرف سرانه آب در کشور به ثبت نمی‌رسد؛ یعنی هنوز به مانند قبل حمام می‌رویم، مثل قبل گهگاهی خودرو و فرش می‌شوریم، ابایی نداریم از آب پاشی حیاط و... که نتیجه آن هرچیزی باشد، رقم خوردن صرفه جویی نیست.

فارغ از رخ ندادن تغییر در روند مصرف، هرچه اخبار را زیر و رو می‌کنیم، نشانه‌ای از تغییر در مسئولان نیز نمی‌توانیم بیابیم؛ به ویژه آنجا که می‌بینیم در هدر رفت آب در اثر فرسودگی شبکه گسترده توزیع، هیچ تغییری حاصل نیامده، بحران و اثرات آن به خوبی برای مردم تبیین نشده و گام موثری در فرهنگ سازی برداشته نشده، تغییری در الگوی هدایت آب به کشاورزی یا شرب بوجود نیامده و در نهایت، هیچ اقدام پیشگیرانه‌ای در دستور کار قرار نگرفته است.

بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که در آزمون تغییر دادن الگوی مصرف آب همگی مردود شده‌ایم؛ همگی مردود شده‌ایم چون هیچ تغییری نتوانسته‌ایم به وجود آوریم و به جای اقدام، منفعلانه نشسته‌ایم تا سال آبی جدید شروع شده و بارش نزولات جوی بحران را بشکند اما غافل هستیم که پیش بینی ها حکایت از تداوم کاهش بارندگی های سالانه دارد که معنای آن، بازگشت بحرانی به مراتب سخت تر در سال آبی بعد است.

این در حالی است که ابعاد شوم ماجرا بسیار فراتر از این حرفهاست چراکه با توجه به میزان منابع آب و سرانه مصرف، ایران از جمله کشورهایی است که در گروه کشورهای مواجه با کمبود فیزیکی آب قرار دارد و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵، حتی با رساندن خود به باﻻترین راندمان و بهره‌وری ممکن در مصرف آب، باز برای تامین نیازهایشان آب کافی در اختیار نداشته باشند.

اینجاست که پیش بینی کنندگان تنها راه خروج این کشورها از آینده تلخشان را افزایش منابع آب قابل استحصال خوانده اند که اگر قرار باشد برای کشورمان به عدد و رقم بیان شود، چنین معنایی خواهد داشت: ایران برای حفظ وضع موجود خود، تا سال ۲۰۲۵ باید بتواند ۱۱۲ درصد به منابع آب قابل استحصال خود بیافزاید.

اکنون می‌توانیم خودمان و مسئولان را راحت تر مورد سوال و قضاوت قرار دهیم که با روند امسال، تا چه اندازه به موفقیت در این هدف نزدیک شده‌ایم؟!


هیچ نظری موجود نیست: