آیت الله گیلانی درگذشت
آیت الله محمدی گیلانی از دنیا رفت و با خود بخش عمده ای از اسرار مربوط به اعدامهای سالهای نخست پیروزی انقلاب را روانه خاک کرد.
محمد محمدی دعوی سرایی مشهور به محمدی گیلانی، نخستین حاکم شرع و رییس دادگاههای انقلاب اسلامی، متولد ۱۳۰۷ در روستای دعوی سرا از توابع رودسر بود که از سیام اردیبهشت ماه گذشته به علت اختلال در دستگاه تنفسی روانه بیمارستان شد و هجدهم تیرماه نیز از دنیا رفت.
نگاهی به گذشته آیت الله گیلانی، از او چهرهای شاخص در اصلیترین رویدادهای دههی نخست بعد از پیروزی انقلاب ترسیم میکند، چهرهای که نامش از یک سو با اعتماد بدون قید و شرط آیت الله خمینی و از سوی دیگر با اعدامهای دهه شصت گره خورده است.
زمانی که بعد از حوادث انتخابات سال ۸۸ آیت الله گیلانی نسبت به «اصحاب فتنه» موضعگیری کرد و خواستار اعدام همهی آنها شد، هیات وزیران تصمیم گرفت تا نشان درجهی یک عدالت را به وی تقدیم کند. در همین زمان است که محمود احمدی نژاد هنگام اعطای نشان مذکور به آیت الله گیلانی میگوید: «باید با افتخار اعلام کنم که آیت الله گیلانی ابتدا عدالت را در مورد خودشان اجرا کرد و بعدا منشا خدمات ارزنده ای به نظام جمهوری اسلامی شد.»
اشاره احمدینژاد به «اجرای عدالت در مورد خود»، دقیقا به موضوع پیوستن فرزندان حاکم شرع به سازمان مجاهدین خلق و رودر رویی فرزندان و پدر است.
موضوعی که تا به امروز بحث های گوناگونی در مورد آن مطرح بوده و برخی بر این باروند که محمدی گیلانی فرزندانش را خود محاکمه کرده و به جوخه اعدام سپرده و برخی دیگر نیز این مساله را شایعهای می دانند که در آن زمان برای نشان دادن قاطعیت و عزم جزم مسوولن برای مقابله با مخالفین ساخته شد.
ایرج مصداقی در نوشتاری این موضوعکه حاکم شرع وقت فرزندانش را خود محاکمه و اعدام کرده را از اساس دروغ و ساختگی میداند و میگوید کاظم و محمد مهدی محمدی گیلانی نه در سال شصت و در زندان اوین که در سال شصت و یک و در درگیری با نیروهای امنیتی کشته شدند.
حسین علی نیری نیز که خود از دست اندرکاران اعدامهای دههی شصت بوده و در کمیسیون سه نفرهی آیت الله خمینی برای اعدام زندانیان عضویت داشته مدعی است که دو فرزند آیت الله گیلانی در موقع فرار از کشور و در استان آذربایجان غربی دچار حادثهای می شوند و از ترس شناسایی و دستگیری با خوردن قرص سیانور به زندگی خود خاتمه میدهند. کشته شدن دو فرزند آیت الله گیلانی که در جبهه مخالفان نظام نوپای جمهوری اسلامی قرار داشتند، باعث تغییر در نوع رابطه آیت الله خمینی نسبت به وی نشد.
آیت الله گیلانی در سالهای قبل از پیروزی انقلاب از شاگردان آیت الله بروجردی و علامه سید محمد حسین طباطباییبود و بعد از پیروزی انقلاب در زمره نزدیکان آیت الله خمینی قرار گرفت، بعد از کنارهگیری از ریاست دادگاه انقلاب به تدریس در دانشگاه امام صادق و دانشکده الهیات دانشگاه تهران و همینطور حوزه علمیه روی آورد و علی مطهری، زهرا مصطفوی، سید احمد خمینی و مجید انصاری نیز از شاگردان شناخته شدهی او محسوب میشوند.
وی در سه دههی گذشته در مناسب کلیدی و حساسی به کار گرفته شده بود که از جمله میتوان اشاره کرد به حاکم شرع و بعد از آن ریاست دادگاههای انقلاب، عضو فقها و دبیر شورای نگهبان، نماینده ولی فقیه در دانشگاه و ریاست شورای مرکزی نمایندگان رهبری در دانشگاههای کشور، رییس هیات عفوی که از سوی آیت الله خمینی تشکیل شد، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام با حکم آیت الله خامنه ای، عضو شورای بازنگری در قانون اساسی، عضویت در چهار دوره مجلس خبرگان رهبری و همینطور ریاست دیوان عالی کشور.
با این همه دلیل اشتهار آیت الله محمدی گیلانی در دو مورد بیشتر از سایر موراد بود؛ نخست ماجرای کشته شدن فرزندانش و سپس ریاست دادگاهی که در آن عباس امیر انتظام، سخنگوی دولت موقت به حبس ابد محکوم شد.
گفته می شود در روزهای آخر حیات آیت الله گیلانی، عباس امیر انتظام در بیمارستان به عیادت وی رفته و برای کسی که باعث سالها زندانی شدنش شده بود آرزوی سلامتی کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر