نگاهي به...: 03/01/2012

۱۳۹۱ فروردین ۱۲, شنبه

نامه سر گشاده در مورد فتح‌الله حسینی نماینده دور نهم مجلس شورای اسلامی

نامه سر گشاده در مورد فتح‌الله حسینی نماینده دور نهم مجلس شورای اسلامی

فتح الله حسینی -نماینده حوزه قصرشیرین، گیلانغرب آهای پهلوان قدری آرامتر ، سوی سخنم با شماست سردار که صبح جمعه در راهپیمایی 22 بهمن دستهایت را بالا بردی ، در حیرت ماندم که چگونه به این هیبت رسیدی در این سالها! عکس هایت چیز دیگری نشان می دهند ، همان عکس هایی که از بخش تدارکات گرفته بودی و روی سایت طرفداران گمنامت بود !!! که البته در گمنام بودنشان هم شک و شبهه های زیادی هست !!! در حیرت ماندم که چه می خواهی بگویی ؟
باز چه خبر شده است که به غوغاسالاری پناه برده ای ؟
باز سیاه بازی ؟
باز اغوای خلق الله ؟
به نشانه ی کدام فتح و کدام حماسه دستهایت را بالا می بری ؟
آها سردار یادم آمد که "هیچ گربه ای برای رضای خدا موش نمی گیرد" ! پس چه کسی را میخواهی فریب دهی ؟ مرا یا مارا ؟
البته تعجبی ندارد که عادت کرده ایم به دروغ ها و فریب کاریهایت ، از همان بدو ورودت که کارپردازی و خدمات مجمع تشخیص مصلحت نظام را به عضویت و مشاوره تبدیل نمودی ! سردار به گمانم کارتون ((زبل خان)) را زیاد میبینی اما فکر میکنم بد نباشد نگاهی هم به ((شرک)) بیندازی. هرچه باشد به او شبیه تری !
کاش مردم می دانستند که کیستی و چه کارها که نکرده ای ؟ کاش می دانستند که با "گرگ دنبه میخوری و با چوپان گریه می کنی" ! اما سردار این توهم را از کله چند منی ات پاک کن که مردم فریب مظلوم نماییت را می خورند و یادت نرود اگر چه مردم این دیار هنوز از فریبکاری هایت بی خبرند اما " الله بغافل عما تعملون " خدا از کردار شما غافل نیست (( سوره مبارکه بقره ، آیه 74 )) و نیک بدان که چراغ هیچ ستمگری تا صبح نمیسوزد ، چه می گویم خدایا ! سردار در پول و ناز و نعمت غرق شده است و من از کتاب خدا برایش می گویم !!! سردار از کدام شاهکارت بگویم که مردم تو را اندکی بهتر بشناسند و بدانند که " چماق به دست خرس دادن آسان است ولی پس گرفتنش مشکل " !!! راستی سردار در آستانه انقلاب و پس از آن در کجا بخدمت مشغول بودید و پس از آن چه؟ وقتی می گویی رزمنده ای و رزم دیده و مدت 80 ماه در جبهه بوده ای از شهدا و دیگر رزمندگان مانند شکربیگی ها ، صفری ها ، امینی ها و ... شرم نمی کنی؟! هرکه نداند آنها می دانند که تدارکاتچی بیش نبودی و بس ، آنهم در پشت جبهه ! راستی سردار هنوز از آن پتوها داری ؟! همان پتوها ی پلنگ نشان که بجای چادر رزمندگان سر از دولت سرای مبارک درآوردند! دلاور فکر نمیکنی ملت با دیدن هیبت چند صد کیلوییت در عجب می مانند که چگونه سلاح برداشته ای و در جنگ شرکت کرده ای ؟!
سردار آیا مردم می دانند که چرا رخت سفر بستید و از زادگاهتان کوچ کردید و به پایتخت رفتید ؟! چگونه شد که به قول خودتان از خیر سیاه چادر نشینی گذشتید و به کاخ نشینی عادت کردید ؟! آیا می دانند که در دعوای بر سر نوبت آب به زندگی اسدی پایان دادید و بهایش را برادر مرحومتان پرداخت که خونش به ناحق و بخاطر خطای شما ریخته شد ؟! البته سردار شما عادت دارید که دیگران را گرو نان و ماست گذاشته و از آنان مایه بگذارید !
از 280 هکتار زمین های مرحوم امیر احتشامی در قصرشیرین چه خبر ؟! ناز شستت که چه زیرکانه آنها را بالا کشیدی و با شاکی شدن مردم برادر و پدرتان را عامل آن دانستید . سردار دیدیم که چگونه برخلاف شعارهای تبلیغاتی دوره قبل تان هیچ حقی را ناحق ننمودی !!!
ایها الناس آیا پرونده های زمین خواری سردار را پیگیری کرده اید ؟! راستی سردار مردم چقدر از زمین خواری هایت باخبر و آگاهند ؟! دیگر چه سردار بازهم از فتوحاتت بگویم ؟!
عجب از تو مومن که دیدن چهره ات آدمی را یاد قیامت و آتش دوزخ می اندازد ، تو که از سر عبادت و خداترسی ذره ای گوشت بر استخوانده هایت نمانده است ! نکند با بیت المال قهر کرده ای ؟! البته بعد از داشتن 13 منزل در تهران و خرید آخرین منزل چند میلیاردیتان !!! سردار شنیده ای که بهشت دولتمندان از دوزخ فقرا پدید آمده است ؟! به گمانم از خیر پل صراط گذشته ای و به قیامت نیز اعتقادی نداری ؟! راستی سردار چه جوابی داری ؟! پول این منازل را که حدود 40 میلیارد برآورد می شود را از کجا آورده و صاحب شده ای ؟! خدا چقدر مردم این دیار را دوست داشت و دارد که در دوره قبل تونماینده شان نشدی که روی خناسان و مکاران را سفید گردانی . اگرچه که مردم نیز نیک می دانند " اگر بنا بود سگ کله پز باشد یک گوسفند هم باقی نمی ماند " . اما دلاور از جان گذشته این پول ها را از کجا آورده ای ؟! نکند زبانمان لال ریشه در پول های قاچاق مواد مخدر دارد ! هرچه باشد هنوز خاطره اعدام برادرتان را بعنوان قاچاقچی بین المللی از یاد نبرده ایم ! باشد حالا گیریم که اعدام نشده باشد اما به این جرم و با همین حکم که در زندان بوده است . حال اگر از ترس جان مبارکش قبل از اجرای حکم قالب تهی کرده چیزی را تغییر نمی دهد ، نه سردار ؟! اما اندیشیده ای که بخاطر منجلاب اعتیاد داغ چه جوانانی بر دل های پدران و مادرانشان نشسته است و می نشیند ؟! اندیشیده ای که چه جوانانی بخاطر مال اندوزی شما و اطرافیانت در گوشه قبرستان و در سینه خاک خوابیدند ؟! اندیشیده ای که چه خانواده ها ازین رهگذر متلاشی شده اند ؟! اندیشیده ای که چه شرافت ها و چه ناموس هایی از زنان و دختران این سرزمین به واسطه ی اعتیاد سرپرستشان به حراج گزاشته شده است ؟! اندیشیده ای که چه تعداد کودکانی که یتیم شدند و یا پا جای پای پدران معتادشان ننهادند ؟! وای ... وای ... سردار سردار چنان جولان میدهی که انگار برادرت به درجه رفیع شهادت نائل گشته است ! راستی از بردارزاده تان که البته به افتخار دامادیتان نیز مفتخر است و پسرخاله بزرگوارتان که رهرو برادر مرحومتان شده اند و زندان را به ارث برده اند چه خبر ؟! حکمشان چیست ؟! حبس یا اعدام ؟! شانس بیاورید آنها هم قبل از اجرای حکم سکته ای چیزی بزنند و راحت ! پول های کثیف شان کجاست ؟! آیا در خرید منازل چند میلیاردی حضرتعالی هزینه نشده است ؟! افسوس سردار که زمانه نادان قیمت آزادگان را اقرار نمی کند ! ما دفاع کردیم ، شهید دادیم و جانبازانه از جان گذشتیم و موی سیه را در اسارت سپید گرداندیم و حال شما از آن منتفع و بهره مند گشته اید .افسوس ...
راستی سردار شنیده ایم که جمیعا و به همراه عهد و عیال و کل فامیل به درجه ی جانبازی نائل گشته اید ؟! پیر و جوان ، مرد وزن ؟! کدامیک جانباز نیستند و شما برایشان امتیاز جانبازی نتراشیده اید ؟! برای رزمندگان و جانبازانی که عاشقانه از جان شیرین خویش برای این مرز و بوم گذشتند و جان فدا کردند چه جوابی داری؟!
سردار تو برای دستیابی به کرسی سبز رنگ مجلس دست به هر کثیف کاری زده و میزنی ، تو با دخل و تصرف در شان جبهه و جنگ در شان و جایگاه جانبازی سبب آلودگی شدید در مسائل ارزشی شده ای ، بخصوص در جانیازی و حضور درجبهه های حق علیه باطل ! مقام و جایگاه جانبازی را لوس کرده ای سردار و با جعلیات صورت گرفته و امتیاز تراشی دیگر مشخص نیست چه کسی جانباز و چه کسی رزمنده بوده است ؟! چه کسی شاگرد علمدار کربلا قمربنی هاشم ( ع ) گشته و چه کسی ازین رهگذر و بدون هیچ جراحتی بواسطه سیاهکاریهای تو به نان و نوایی رسیده است ! سردار با تکیه بر چه چیزی می خواهی آرای مردم را بدست بیاوری ؟! مثل دوره قبل با تزریق پول در دشت ذهاب ؟ یا با هوچی گری گماشتگانت که سه دسته اند : دسته اول که بیشترین شباهت ظاهری را به شما دارند و از فرط دنبه امانشان بریده و ما را به یاد شعبان بی مخ های قبل از انقلاب می اندازند که گذر می گیرند و عربده می کشند و پاچه آدمیزاد جماعت را می گیرند ، دسته دوم که روبهان فرصت طلب نحیف مردم فریب اند و دسته سوم نیز همانها هستند که به ولایت چه عرض کنم به هیچ چیز اعتقاد و التزام ندارند اما شما فقط برای جلب آرایشان با آنان همراه شده ای و دست در دستشان نهاده ای ؟! تو به چه رحم کرده ای که به دین و دیانت و ولایت رحم کنی ؟!
راستی سردار هنوز شعر " چو ایران نباشد تن من مباد " که شعار ملی گرایان بوده و هست را بازهم تکرار می کنی ؟! سردار حیا کن و بیشتر ازین دچار خبط نشو ، مردم این دیار را رها کن و به تحصیلات عالیه ات برس ، قربان آن سخنوریت که همگان از آن انگشت حیرت به دهان می گیرند ! از وجنات و هیبتت عیان است که جهت اخذ مدرک و اتمام تحصیلاتت چقدر درس خوانده ای و چه شب ها را که تا به سحر بیدار نمانده ای ؟!
راستی سردار شما که دانشجوی دکترایید به ما بگویید تافل را گذرانده اید یا تولیمو ؟! جان ما دکتر حروف الفبای انگلیسی پیشکش ، بلدی حروف الفبای فارسی را به ترتیب بگویی ؟! یا چند دقیقه به زبان انگلیسی صحبت کنی ؟! ببخشید یادم رفت شما در فارسی صحبت کردنش هم مشکل دارید چه برسد به انگلیسی !!!
بیخیال سردار ، همه می دانیم که مدارک تو در زمره همان مدارکی هستند که ما را یاد مدرک دکتری مرحوم کردان می اندازد و لابد آن را بدون تشریف فرمایی شما به دانشگاه بدر منزل که چه عرض کنم به دولت سرای شما آورده اند ! دکتر جان لعنت به کتاب های دبستان که از آنها حتی تصمیم کبری را هم یاد نگرفتی !!! سردار ، دکتر ... بالا غیرتا آبروی کرد جماعت را نبر ، قربان آن هیبتت که از یمن وجودت روغن حیوانی در این مناطق نایاب و بهایش چند برابر شده است ! فکر نمیکنی که حمل اینها به تهران برای مسئولین کشوری اعم از سیاسی و علمی در شان فرهنگ غنی ما نیست ؟! چه می گویم سردار ! اصلا میدانی فرهنگ چیست ؟! خوردنی است یا ... ؟! برای کرد جماعت این رشته پاک کردن ها و پاچه خواری ها کسر شان است ، دست بردار دکتر جان بیخیال ! راستی سردار از خودت می پرسم : تو که تمام بزهکاران را در کنارت داری و از پول هایشان نیز بهره مند گشته ای و در دادن وعده وعید دروغ و واهی ید طولایی داری آیا با چوپان دروغگو یا پینیکیو نسبتی داری ؟! تکلیف این همه وعده ها ی بی حساب و کتابی که میدهی چیست ؟! چگونه جوابگوی مردمانی می شوی که به وعده های پوچت دلخوش کرده اند ؟! آیا شکوایه و گلایه های کسانی که به امید وعده های پوچت تا تهران آمدند و دست از پا درازتر در غربت رهایشان کردی شنیده ای ؟! عاقبت خوبی را برایت نمیبینم و وای بر آن دم که پرده ها بیفیتند و حجاب از چهره ات برداشته شود ، وای سردار ...

امید راه سبز، ناکام شد!

بهزاد بارخدایی

شورای هماهنگی راه سبز امید برای مقابله با جناح حریف که رهبران الله گو و مریدان راستین امام خمینی را از صحنه سیاسی به حاشیه خانه راهی کرده اند، فراخوانی را از سر استیصال فریاد زدند. فرا خوان بر علیه این انتخابات و تحریم آن، دستکم از دیدگاه بسیاری از مردم ایران که توهمی به دو جناح نظامیان و کروبی و موسوی ندارند، جناح راه سبز امید را از افشاگری یا تبلیغ برای اثبات حقانیت خود بی نیاز نمود. تجارب انتخابات های قبلی همه همین واقعیت را نشان داده است. اما اکنون جناح حاکم رژیم با کنار زدن جناح حریف این توجه را به همۀ بازیگران و ناظران سیاسی داد که حتی نیازی به دورویی و پنهان کاری ندارد: جلب حمایت و میزان آراء در انتخابات هیچ تأثیری در نتیجۀ انتخابات و میزان قدرت او در حکومت ندارد؛ این ها در جای دیگری و با معیارهای دیگری و حتی در غیاب جناح مخالف هم تعیین می شود. اخیراً جناح اصولگرایان خود به دو دسته خامنه ای و احمدی نژاد تبدیل شده اند، و هر کدام نمایندگی و رهبری یک دسته را بعهده دارند.

در واقع اصلاح طلبان بعنوان جناح مخالف به نوعی موضوعیت خود را از دست داده است. واکنش شوک آمیز جناح موسوی و کروبی به این سبب است. نه فقط امروز و فردا در قبال انتخابات نهم، بلکه از این پس چه باید کرد؟

جناح امید راه سبز، به مردم ایران برای اعتراض بر علیه این انتخابات فرا خوان داد، و مردم را به قدم زدن درپیاده روها همراه با سکوت و آرامش دعوت نمود. اما مردم به این فراخوان پاسخ ندادند، این عکس العمل تاثیراتی را در صحنه سیاست می گذارد که جای بحث دارد. بهترین شاخص این تاثیرات موقعیت آشفته ای است که این جناح در پرتو این انتخابات داشته و نقشه اش عملی نشد. نشان از این دارد که این نوع فراخوان به انتخابات بستر اصلی جناح موسوی و کروبی را از لحاظ سیاسی کاملاً حاشیه ای نموده است. ماهیت سیاسی این جناح و چهره سازشکارانه رهبران آن (موسوی و کروبی) از جنبش توده ای 1388برای مردم آشکار شده است. دلیلش هم این است، که اعتراضات و حرکتهای مترقی موجود در این جنبش توده ای به سمت و سویی میرفت که بنیان جمهوری اسلامی را بخطر بیاندازد. جناح موسوی و کروبی، رنجور از استبداد جناح نظامیان و هراسان از انقلاب، جلو نیروی اجتماعی، جنبش مردمی را که می توانست اهرمی برای تغییرات واقعی جامعه باشد، گرفتند. آنها با یک سیاست روشن و استراتژی منسجم سیاسی قصد داشتند حرکت توده ای میلیونها انسان معترض به کلیت نظام جمهوری اسلامی را به نفع خود سمت و سو دهند، تا جائیکه مطالبات و خواسته های این جنبش نقبی به تغییرات بنیادی و ساختاری مناسبات سرمایه جمهوری اسلامی نزند. جناح اصلاح طلب انتظار داشت، مردم در مقابل استبداد بیش از سه دهه رژیم سرکوب و استثمار سرمایه تمکین کنند، و با حمایت خود این جناح را به قدرت برسانند، در حالیکه خود این جناح جزئی از این استبداد و رژیم سرکوب است. چرا باید فعالان جنبش های اجتماعی و توده های مردم برای تحقق خواسته های آنها که همان تن دادن به اسارت و بردگی نظام سرمایه اسلامی است به این یا آن جناح از حکومت پاسخ بدهند؟

همگی به خاطر داریم که در سال 88 دعوای جناحهای ارتجاعی جمهوری اسلامی فقط بر سر قدرت بود و هیچ کدام از اینها توده های مردم را نمایندگی نمیکردند. بهمین دلیل زمانی که جناح کودتاچیان قدرت را بدست گرفت و جناح موسوی و کروبی را کنار گذاشت، جناح وا مانده از قدرت یاد مردم و بی حقوقی اشان افتاد تا از این طریق بار دیگر سوار بر موج توده ای ضرب شستی به حریف نشان دهند. اما از شانس بدشان این قضیه الله اکبر گویی و آرامش و سکوت چند هفته ای بیشتر به طول نانجامید و مردم و جنبش مردمی با توان و پتانسیل بالاتری ظاهر شد و رهبر و دیکتاتور را با هم زیر سوال برد و خواهان آزادی زندانیان سیاسی شد، تمثالهای سران رژیم به آتش کشیده شد، درو دیوار با شعارهای انقلابی آذین گردید و شعار سرنگونی رژیم اینجا و آنجا در میان اعتراضات خیابانی شنیده شد.

جناح رانده شده از قدرت که غیرواقعی خود را جناح اصلاح طلب نام گذاشته است، که بعدا به این میپردازیم، با ترس و وحشت از اینکه نتواند جنبش توده ای را مهار نماید، و پتانسیل موجود در جنبش کلیت رژیم را زیر سوال ببرد، در نتیجه پیشروی و متشکل شدن هر چه بیشتر توده های معترضی که بیش از 30 سال زیر سرکوب کل این دستگاه حاکم، چه آنان که در قدرت مانده اند و چه اینان که از قدرت به بیرون پرت شده اند بهمراه داشته باشد، فورا شروع به التماس از رهبر و جناح نظامیان باقی مانده در قدرت کردند، و هشدار دادند که کاری نکنید که کل نظام و کلیت جمهوری اسلامی مانند رژیم شاه به زباله دان تاریخ سپرده شود. البته این وحشت واقعی بود، این پتانسیل برای رشد بیشتر حرکت برای یکسره کردن موجود بود، اما عدم تشکل و سازماندهی کارگران و دیگر نیروهای اجتماعی در این جنبش مهمترین دلیل بر خاموشی و عقب نشینی این اعتراض توده ای شد.

شورای هماهنگی راه سبز امید یک جریان هماهنگ و نیروهای شرکت کننده در آن کاملا یکدست نیستند، جمعی از جوانان متوهم به سران جنایتکاران سابقه دار جمهوری اسلامی هستند و راه رهایی را کماکان در کنار این شورا جستجو میکنند. جوانانی هستند که نقد به تاکتیکهای اعتراضی این شورا دارند و راه حل مشکل را در پیاده رو راه رفتن نمی دیدند و نمی بینند و معترض بودند که چرا فراخوان به خیابان آمدن طرح نشده است و جمعی هم نقد به شورا داشتند که چرا نوحه سرایی راجع به خشونت سرداده اند. همه شاهدند که کل این رژیم با سرکوب، شکنجه، تجاوز، اعدام و ... تا به همین روز باقی مانده است، یکهو یک جناح ورشکسته میخواهد با سازش و مسالمت جناح نظامیان و بسیجیان و در اصل یاران دیرینه خود را سرعقل بیاورند. ترس از تغییر پایه ای و اجتماعی، ترس از دگرگونی نظام و سیستم موجود و ترس از انقلاب که در دستور خود از میان برداشتن نظام ستم و استثماراست را خشونت میداند.

اینها جز افتخاراتشان است که بهشان گفته میشود فتنه سبز و خود با افتخار از همین نام استفاده کرده و میگویند که فتنه برپا میکنیم. این صادقانه است که نام بیشتری از این برروی خود نمیگذارند، چون در مقابل جناح دیگرفقط مقداری عشوه و فتنه گری کردند و دیگر بس. جز این هم نمیتوان از این جناح که دست در دست با جناح دیگرسالها مشغول سرکوب، کشتار، اعدام، زندانی کردن و دستگیری بودند، کاردیگری انتظار داشت.

هم اکنون هم دو رهبر فتنه گر، موسوی و کروبی فقط محکوم شده اند که در خانه خود باشند و یارانشان فریاد میزنند که در شرایط بدی بسر میبرند ویاران نیمه راه برای آنها کاری انجام نمیدهند تا آزاد شوند. این هم از عجایب است، زندانهای ساخته شده اینها و شرکایشان مملو از کارگران زندانی و زندانیان سیاسی است و در بدترین شرایط بسر میبرند، فقر و بی خانمانی برای اکثریت جامعه بیداد میکند و هزاران فجایع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در این 34 سال گذشته در جریان بوده است و اینها نگران حال این دونفر که در جای امن ازتامین اقتصادی و ... برخوردارند، هستند! میگویند، موسوی اخیراً در تماس تلفنی با خانواده اش خبر از این داده، کماکان به راه خود ادامه خواهد داد. ادامه راه موسوی برطبق آنچه که اعلام کرده، ادامه راه امام و نجات اسلام بود، که این خود بیش از هر چیزی گواه است که راه امام جز سرکوب و بی حقوقی مگر چیز دیگری بود و هست. دقیقا همان راهی که اکثریت جامعه را به بیکاری، فقر، اعتیاد، فحشا، جنگ، زندان، شکنجه و ... کشاند. فلاکت اقتصادی و سیاسی از زمان امامشان شروع شد و بعد از او هم بدست همین جماعت بی وقفه ادامه یافت.

فراخوان 25 بهمن در میدیای امپریالیستها به بحث گذاشته شد، متوهمین سبز تصور داشتند که مردم به فراخوان آنها گوش فرا داده و با سکوت در پیاده روها قدم میزنند. فراخوان بی محتوا و لوث شده این جماعت بی جواب ماند و در بعضی از مناطق درگیریها و دستگیریهای صورت گرفت که در اصل ربطی به این جماعت نداشت، افرادی با ابتکارات فردی ظاهر شده و شعار دادند و اعتراض کردند. میدیای امپریالیستها در دوره های گذشته سعی کرد که جنبش اعتراضی مردم که در عمل ربطی به جناح موسوی و کروبی نداشت را به کاسه شکسته آنها بریزد، که طبیعتا برکسی این مسئله پوشیده نیست. همین میدیا تصور میکرد که این فراخوان شروع حرکت مهمی خواهد بود، اما مات و متعجب از اینکه اتفاقی نیافتاد و پاسخی نگرفت، در مصاحبه های مختلفی که برای بررسی از این فراخوان بی جواب مانده ترتیب داده بودند، یکی از طرفداران شورا به نام امیر ارجمند ازتب و تاب نیفتاده و رضایت خود را از این فراخوان بی جواب اعلام کرد! و در مورد دلیل سکوت و پیاده روی در پیاده روها را این ذکر کرد که میخواستیم شهروندان هزینه کم در این حرکت بدهند! و بی پایه طرح کرد که پتانسیل بیشتری موجود است! این خزعبلات حتی مصاحبه کنندگان راست مدیا را قانع نکرد، چه برسد به دیگران. در این مدت که شورای هماهنگی راه امید سبز تمام زور خود را میزد تا کاری انجام دهد، درون جمع خود مباحث زیادی از طرف طیف جوانانش صورت گرفت و غیر جدی بودن فراخوان و این حرکت را به اشکال مختلف به نقد کشیده بودند. بهررو جماعت خودی درون این جمع دستشان آمده بود که اینها ترس از به میدان آمدن مردم دارند، در واقع سیاست دو جناح در برخورد با حرکت توده های مردم تفاوتی با هم ندارد، فقط جناح موسوی و کروبی دلخوریشان رانده شدن از قدرت در دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی است.

این جناح جمهوری اسلامی که به اصلاح طلبان لقب دارد، دنبال تغییرات و به قول خود راه اندازی اصلاحاتی در رژیم است تا بتوانند، جمهوری اسلامی را حفظ کرده و با رفرم در رژیم طول عمر ننگین این نظام را طولانی کنند. اینها برنامه اقتصادی و سیاسی شان منطبق با منافع سرمایه و صاحبان سرمایه است و نیاز در همراهی با دیگر دولتها و ارگانهای وابسته را برای ادامه حیات ضروری میدانستند. رفرم و اصلاح طلبان اسلامی، دمکراسی و آزادی اشان هم در چارچوب همین سیاست معنی پیدا می کند؛ نه اصلاح ورفرمی برای جامعه و یا شهروندان. این اشتباه محض است که چنین تصور و انتظاری داشت که اینان قرار است بهبودی را به ارمغان بیاورند، و برنامه های رفرمی آنها در حد احزاب سنتا رفرمیستی عمل کند، و یا با رفرم و اصلاحات جامعه را از اینهمه فقر و فلاکت نجات دهند. خود همین رفرمیستهای قدیمی و احزاب سوسیال دمکرات که زمانی پز دولت رفاه را میدانند، شروع به پس گرفتن تمامی آن رفرمهای اجتماعی کرده اند و دوره این گرایش مدتها است که سرآمده است. اینها امروز خودشان هم چنین ادعائی ندارند. این کهنه کاران رفرمیست اقدام به قلع و قمع کردن تمامی امکانات اجتماعی کرده اند و برایش تز و تئوری صادر میکنند و توجیح اقتصادی و سیاسی می آورند و دست در دست احزاب راست و افراطی مشغول بیکارسازی، خصوصی کردن تمامی اموال عمومی و فروش مدارس و مهد کودکها و بیمارستانها و خانه سالمندان و پست و راه آهنها و ... هستند. وای به حال طرفداران راستین امام که به عنوان اصلاح طلب ظاهر شده اند. دوره این رفرم بازیها و احزاب رفرمیست با اتمام جنگ سرد و از میدان بدر شدن شوروی سابق و سرمایه داری به اصطلاح دولتی سالها ست که تمام شده است. گرچه که بورژوازی شکست یک نوع از سرمایه داری را شکست سوسیالیسم جار زد. با گذشت زمان بر همگان آشکار شد که دنیای تو خالی که فریاد زدند تو زردتر از آن است که بتوان نظم نوین جهانی به آن نامید، همان نظام گندیده را با بوق و کرنا به خورد عده ای ساده لوح برای مدتی دادند. اما شکست فجیعانه و بحران خانمان براندازسرمایه که کماکان در جریان است، آبرویی برای آنها به جا نگذاشته است. امروز شاهد جنبشهای دولت برانداز، شورشها، اعتصابات و اعتراضات وسیعی در سطح جهانی هستیم و آنطور که شواهد نشان میدهند، خاموشی در میان نیست. انگار شبح سوسیالیسم، بار دیگردر گشت و گذار است و دولتهای اروپایی و غیره به لرزه افتاده اند.

بهررو این سوء تفاهم اصلاح طلبی را باید در میان جوانان ودنباله روان ساده لوح از میان برد. همانطور که گفته شد، اینها اصلاحاتی در چارچوب مناسبات رژیم جمهوری اسلامی میخواهند و در جستجوی جاه و مقامی در قدرت و تامین منافع خود در بالا میباشند. همچنانکه آزادی و دمکراسی برایشان در میان فرقه سرمایه داران و صاحبان سرمایه مد نظر است و قرار نیست از سرسوزنی از آزادی و دمکراسی عاید شهروندان شود. همین رهبران اصلاحاتی تا همین دو سال پیش در همین دستگاه سرکوبگر مشغول حمله به اعتصابات کارگری و به گردهمایی های کارگری بودند، فعالین کارگری بیشماری را به زندان انداخته و به شدیدترین شکلی درمقابل تشکلهای کارگری و غیر قانونی نامیدن این تشکلها ایستادند، حال که خود از قدرت بیرون گذاشته شده اند، فریاد زده میشود که جناح دیگرتحمل احزاب دیگر را ندارند. مگر شما داشتید و دارید. اصلاحاتی ها هیچگاه حتی در حرف هم هیچ صحبتی از بهبودی برای مردم نکرده اند و سوال این است که اینها چرا لقب اصلاحاتی بخود داده اند؟ همانطور که قبلا گفته شد، اینها اصلاح بالا را مد نظر دارند تا به سرمایه داران و صاحبان سرمایه نشان دهند که منافع آنها را بهتر از جناح در قدرت تامین میکنند و نه هیچ چیز بیشتر.

جواب این اوضاع و شرایط ، هیچکدام از این جناحها و باندهای جمهوری اسلامی نیستند، اینها همگی امتحان خود را پس داده اند و اینها همان دسته ای هستند که انقلاب مردم علیه نظام گندیده سلطنتی را با کمک دولتهای امپریالیستی در نیمه راه ربوده و به شکست کشاندند و خود با بدست گرفتن ابزارهای سرکوب همان نظام شکست خورده و ایجاد تغییرات اداری و جزئی، راه متوقف شده رژیم شاه را با اسم جمهوری اسلامی ادامه دادند.

و این واقعیتی است که برای برون رفت جامعه از این اوضاع نابسامان و بشدت بحرانی روی کار آمدن این جناح یا آن جناح کارساز نیست، تنها جنبش های اجتماعی حق طلب و آزادی خواه در همراهی با مبارزۀ طبقه کارگر علیه نظام سرمایه داری می توانند افق پیشروی برای برقراری حقوق مدنی و آزادی های دموکراتیک را بگشایند. در ایران امروز نه طبقۀ متوسط محبوب اصلاح طلبها، بلکه طبقه کارگر است که پرچم دار آزادی است. نه راه حمایت انتخاباتی از اصلاحگران حکومتی، بلکه تدارک برای انقلاب علیه نظام سیاسی و اقتصادی موجود یگانه راهی است که به آزادی می رسد. آینده سیاسی ایران را نه اصلاح طلبان و متحدینش، بلکه سوسیالیسم شکل می دهد.

جهادگران اینترنتی یا تروریستهای دنیای مجازی بهروز سورن

جهادگران اینترنتی یا تروریستهای دنیای مجازی

بهروز سورن

مبارزه و محدود کردن رسانه های مخالفین و منتقدین جمهوری اسلامی مدتهاست که مشغله ذهنی مسئولان جمهوری اسلامی بوده است و از ریز و درشت در اهمیت این مقابله تبلیغاتی, فرهنگی و سیاسی گفته اند و نوشته اند. از خامنه ای گرفته تا وبلاگنویسان بسیجی, از طلبه های حوزه علمیه قم تا هکرهای رسمی و غیر رسمی رژیم در ایران و یا کشورهای منطقه, همه و همه حضور در این عرصه مجازی را با اهمیت دوچندان گوشزد کرده اند و برای راه اندازی این شبکه عنکبوتی و اخلال در امر اطلاع رسانی مخالفان رژیم خرمن خرمن از جیب مردم کشورمان خرج می کنند.

بودجه های مالی هنگفتی که به پای مبارزه با دشمنان و دفاع از امام وقت و حکومتیان تخصیص داده شده است و سهم خواهی نهادهای حافظ نظام, سبب شده است که سپاه و بسیج و پلیس و نهادهای دیگر جنبی و حتی شرکتهای خصوصی وابستگان به حکومت به این حوزه هجوم آورده و بخشی از آن را برای تامین نهادها و پرسنل خود طلب کنند و با هک کردن رسانه های منتقد پاداش مزدوری خود را دریافت کنند. از همینرو شاهد چند مرکزی بودن سرکوب در عرصه اینترنت هستیم.

سپاه پاسداران مرکز بررسی جرایم سازمان یافته وابسته به خود را تشکیل داده است. پلیس, فضای تولید و تبادل اطلاعات ( فتا ) با هدف مقابله با جرایم اینترنتی و حفاظت از اموال, منافع و اسرار ملی بر روی شبکه اینترنت را راه اندازی میکند و بسیج هم در اشکالی دیگر حوزه ها و اعضای خود را سازمان میدهد و ....

اینکه جمهوری اسلامی با پیدایش اینترنت سرکوب قلم و قلم زنان این عرصه را شروع کرده و از اعدام و شکنجه و زندانی کردن آنان کم نگذاشته, بر همگان روشن است و هم اکنون تعداد زیادی از وبلاگنویسان و فعالین اینترنتی در زندانهای رژیم بسر میبرند. شبح اعدام چندی از آنان در فضای زندانهای جمهوری اسلامی در گردش است و نگرانی هائی در عرصه بین المللی و نهادهای حقوق بشری ایجاد کرده است.

نامه های دردناک وبلاگنویسان و فعالین دنیای مجازی از زندان, خطاب به افکار عمومی غم بر چهره هر آزاده ای میاورد و نشان از آینده ای مخاطره آمیز برای آنها میدهد. ازادی بیان امروزه و پابه پای تاریخ حضور جمهوری اسلامی قصابی میشود و پیام آوران آن در زندانها عمری سپری میکنند.

باری بهرجهت ارتش سایبری رژیم که طرح ریزی آن در سپاه پاسداران از سال 1384 آغاز شده است با دست اندازی به سایر رسانه ها در داخل و خارج از کشور فعالیتی شوم را آغاز کرده است و تنها در چند سال اخیر صدها عملیات برونمرزی! داشته است.

از جمله این عملیات از کار انداختن بسیاری از رسانه هائ فارسی زبان بوده است. از جمله: گزارشگران, جرس, رادیو زمانه, خبرنامه امیر کبیر, محسن سازگارا, تلویزیون فارسی وان, سایت صدای آمریکا و بسیاری از وب گاه ها و تلویزیونهای وابسته به آنها, سایت موج سبز و ...

گروههای هکری در ابتدای امر و بظاهر خودکفا و خود رو تشکیل شدند. نامهائی از جمله آشیانه, سیمرغ, شبگرد, گروه کلاه سیاه ها , گروه سایبری بدون مرز و ... بر خود داشتند و به تعدادی از رسانه های مخالف رژیم حمله میکردند.

مسئولین نظام با مشاهده کارآمدی این گروهها و برای هدفمند و بهره بری از تخصص آنها را جذب همکاری مستقیم با نهادهای حکومتی کرده و بودجه های کلانی در اختیار آنها گذاشتند. از جمله اولین بودجه ها رقم 76 میلیون دلار بوده است. گفته شده بود که این ارتش 2400 عضو دارد حال آنکه منابعی تحقیقاتی در آمریکا رقم 12000 نفر را اعلام کرده بودند.

روند دست اندازی و هک رسانه های مخالفان و منتقدان رژیم بویژه از زمان بروز اعتراضات خیابانی و نقش این رسانه ها در خبر و اطلاع رسانی, تشدید و متمرکز تر شده است. در کنار تمامی این تلاش ها فعالیتهای جانبی عوامل رژیم نیز موجود است. گروه سایبری جبهه جهادگران مجازی یکی از دستجاتی است که اخیرا تشکیل شده است. یکی از اعضای آن چنین میگوید:

( من یه عضو از گروه سایبری جبهه جهادگران مجازی هستم ، نیمه شعبان 89 متولد شد تا بتونه با هدف گذاری و برنامه ریزی فعالیت های سایبری بچه های ارزشی رو در یک جهت و راستا قرار بده و همه با هم بتونیم موثر باشیم. فعالیت های مجازی و حقیقی در کنار هم توی این گروه دنبال میشه. اول راه هست اما ان شاءالله بتونه توی خط ولایت جلو بره. امیدوارم عضو موثری برای گروه باشم )

http://redlines.blogfa.com/cat-19.aspx

این فعالیتها در سطحی بین المللی صورت میگیرد و تا حد امکان و بخصوص در ارتباط با هک کردن رسانه های خارجی, از گروهها و نامهای غیر وابسته به دولت استفاده میشود تا در صورت لزوم تعلق آنها به حکومت تکذیب شود و نیروهای خودسر و مستقل اعلام شوند.

عضو دیگری از همین فرقه میگوید:

( يك عضو گروه جهادگران اينترنتي در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري فارس، گفت: از ابتداي تيرماه سال جاري، تاكنون 5 سايت اسرائيلي از جمله سايت‌هاي نظامي و سايت‌هاي ضداسلامي و موهن رژيم صهيونيستي را هك كرده‌ايم و قرار است تا پايان ماه جاري بيش از 40 سايت ديگر اسرائيلي را نيز هك كنيم. وي افزود: در اين عمليات كه به زودي در فضاي اينترنت انجام مي‌شود، سايت‌هاي هك شده اسرائيلي به طور كامل از دسترس مسئولان آن خارج خواهد شد و قابليت باز پس گيري آن را نخواهند داشت ).

فعالیت های نیروی سایبری رژیم از مرزها میگذرد و تلخی ثمره تلاشهای انها را در کشورهای آمریکا, چین , کشور آذربایجان, اتریش, هلند, اسرائیل, امارات, سوریه, لبنان, عراق, امارات اسپانیا, و.... دیده شده است و این نشاندهنده عملیات ( ناصواب ) آنها در کشورهای خارجی است.

بهروز سورن

sooren001@yahoo.de