کمبود
فضای آموزشی در مدارس ایران به قدمت عمر رژیم اسلامی، یکی از معضلات
لاینحل آموزش و پرورش بوده و خواهد بود. که هراز چندگاهی به منظور فریب
افکار عمومی، توسط مسئولین آموزش و پرورش رژیم، مطرح و سپس به فراموشی
سپرده خواهد شد.
روستای"چاه غربال"ازتوابع استان هرمزگان،
با٤٠٠٠نفرجمعیت دارای چهار مدرسه در مقاطع راهنمائی و ابتدائی است. بر طبق
اظهارات"رئیسی"رئیس شورای اسلامی این روستا"از٣٠سال پیش هیچ مدرسه ای از
طرف دولت در این روستا ساخته نشده و همگی این مدارس به همت اهالی ساخته شده
است."
به
گزارش خبرگزاری مهر، دبستان باقر جعفری، یکی از مدارس روستای"چاه
غربال"است، که در سال ٦٤ از طرف اهالی این روستا برای تحصیل و استفاده
تقریبآ ٢٠ دانش آموز احداث شد و الان قریب به ٢٩ سال از ساخت آن می گذرد و
جمعیت مدرسه بالغ بر ٢٥٠ نفر دانش آموز است. این دبستان تنها دارای ٤ کلاس
درس است در حالیکه این تعداد آمار دانش آموزی نیاز به ٩ کلاس درس دارد، به
خاطر کمبود فضای آموزشی، علاوه بر شیفت صبح و ظهر، کلاس پنجم دخترانه آن در انبار مدرسه و کلاس دیگری هم در مدرسه راهنمایی مجاور، برگزار می شوند."
بر طبق، قانون سازمان نو سازی و توسعه
و تجهیز مدارس"ساخت، توسعه و تجهیز فضای آموزشی و پرورشی استاندارد و
مقاوم، متناسب با اولویتها در چهارچوب سازماندهی و ضوابط و معیارهای فنی،
تأمین منابع و توسعه مشارکتهای مردمی و رضایت بیشتر مخاطبین، بر اساس نگرش
مدیریت سازمان،"از وظایف این نهاد حکومتی است. نتایج عملی و زیانبار"تجهیز
فضای آموزشی مناسب"به زعم نویسندگان قانون سازمان نوسازی، در دوران ریاست جمهوری خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، کلیدار دولت"تدبیر و امید"در مدارس ایران تحت حاکمیت این سه تفنگدار به شرح زیر است.
"درسال
٨٣، زمانی که خاتمی رئیس جمهور بود. روستای"سفیلان"در لردگان استان
چهارمحال و بختیاری، ١٣ دانشآموز به همراه معلمشان در آتش خاکستر شدند.
دولت خاتمی لایحهای به مجلس هفتم میدهد، تا بر اساس آن چهار میلیارد دلار
از صندوق ذخیره ارزی برای نوسازی و تجهیز مدارس برداشت شود و در اختیار
سازمان نوسازی و تجهیز مدارس قرار گیرد. مجلس در مخالفت با دولت تصویب آن
لایحه را دو سال به تاخیر میاندازد.
در
آذرماه سال ٨٥، محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش در دولت نهم میگوید،
اگر حادثهای مانند مدرسه"سفیلان"در کشور رخ دهد، استعفا میدهم، یک هفته
بعد مدرسهای روستایی در فارس با دانشآموزانش سوخت و تنها چند روز بعد
مدرسه رحیمی"درودزن"در نزدیکی تخت جمشید به خاطر بخاری علاءالدینی
میسوزد. هشت دانشآموز به خاطر این آتشسوزی جانباختند. این وزیر مرتجع نه
اینکه استعفا نکرد، بلکه طرح ارتجاعی"روحانی مدارس"و انعقاد تفاهمنامه با
حوزه های علمیه به زمان وزارت نامبرده در یک هفته بعد از این آتش سوزی بر
میگردد.
در آبانماه سال ٨٩ خوابگاهی در"چاه رحمان"آتش گرفت و یک دانشآموز جانباخت و ١٤ دانشآموز مسموم شدند.
در
روز چهارشنبه، ١٥آذر٩١بر اثر آتش سوزی در مدرسه روستای"شین آباد"به دلیل
نقص تجهیزات گرمایشی، ٢٩ دانش آموز دچار سوختگی شدند که دو نفر از آنها
جانباختند. این سلسله آتش سوزی ها به حاکمیت ١٠٠روزه دولت"تدبیر و
امید"روحانی نیز سرایت کرد.
روز شنبه ٥ آذرماه ٩٢، ٢٧ دانش آموزان دختر مدرسه"شاهد امام علی"تهران به دلیل نقص در سیستم گازرسانی و نشت گاز منواکسیدکربن در کلاس مسموم شدند، که خوشبختانه تلفاتی نداشت. تحقیقات علمی نشان داده است که تجهیزات نامناسب گرما یشی علاوه بر عدم امنیت روانی و تلفات جانی، سبب افت یاد گیری دانش آموزان نیز خواهد شد.
مطابق استاندارد های جهانی فضای لازم برای کلاس های درس نظری ۵/۶ در ۵/۸ متر مربع است، در این کلاس ها که اصطلاحآ کلاس های درس سنتی از آنها یاد می شود، فضاهای لازم به ازای هر دانش آموز ۲ متر مربع بوده است و این درحالی است که اگر چنین کلاسی برای کلاس های آزاد و هنری مورد استفاده قرار گیرد به ازای هر نفر ۵/۴ متر مربع فضا نیاز است.
اما مقیاس اندازه گیری استاندارد
در مراکز آموزشی رژیم اسلامی حاکم بر ایران، بی همتا و منحصر بفرد است.
برگزاری کلاس های ابتدائی شهری با حد اکثر ٣٥ دانش و برای برگزاری کلاس های
روستائی محدودیتی از نظر تعداد شاگردان در نظر گرفته نشده است.
مردم
زحمتکش روستای"چاه غربال" ٣٠سال پیش بدون کمک دستگاه های ریز و درشت رژیم،
با در آمد ناچیز حاصله از دسترنج خود، دبستان"باقر جعفری"را برای تحصیل و
استفاده فرزندانشان احداث کردند. هم اکنون بیش از ٢٥ نفر دانش آموز دختر کلاس پنجم در گوشه ای از انبار این مدرسه، فاقد
میز و نیمکت، روشنائی و کلی وسائل شکسته، کهنه و زوار در رفته چندین ساله در انبار این مدرسه، به تحصیل اشتغال دارند.
اقدام ضروری و دلسوزانه اهالی زحمتکش این روستائیان برای ساخت مدرسه در روستای"چاه غربال"
بعد ها تحت نام"جامعه خیرین مدرسه ساز" در
پی موافقت وزارت آموزش و پرورش رژیم اسلامی در سال ١٣٧٨، با رعایت
ضوابط"قانونی"نسبت به تأسیس و راه اندازی مجامع خیرین مدرسه ساز در
استانهای مختلف کشور اقدام و ارتقاء یافت.
به گفته مرتضی رئیسی"از سال ٥٨ به بعد بطور متوسط روزانه هفت کلاس درس توسط خیرین مدرسه ساز ساخته شده است."نامبرده
با بیان اینکه موفق ترین تشکیلات در کشور خیرین مدرسه ساز هستند،
گفت"٢٥٠٠٠خیر مدرسه ساز بدون هیچ گونه چشم داشت و تنها برای رضای خدا وارد این عرصه شدهاند و بطور متوسط روزانه ٧ كلاس درس توسط خيرين ساخته شده است."
رئیس
سازمان نوسازی و ... مدارس با اشاره به قانون بودجه، گفت"خوشبختانه
قانونگذار اجازه داده است که پروژه های نیمه تمام آموزش و پرورش برای
تکمیل به خیرین مدرسه ساز واگذار شود که این امر با استقبال خوب خیرین
مواجه شده است."
تعریف
و تمجید مرتضی رئیسی، رئیس سازمان نو سازی مدارس، از عملکرد خیرین نه تنها
برای"رضای خدايش"بلکه آموزش و پرورش رژیم اسلامی و دم و دستگاه سازمان نو
سازی، از پروژه خیرین، بی بهره نیستند. شبانه آسوده خاطر سر بر بالین
میگذارند و صبح که برای نماز و دعا به درگاه خدای خود، از خواب بیدار
میشوند، ٧ کلاس آماده در خورجین دارند. سپس دولت"تدبیر و امید"علاوه بر
ادعای "موفقیت"در ساخت و ساز مدارس، وکسب اجازه قانونگذار"جهت٦٦٠٠ پروژه"نا
تمام از دولت قبل که به گفته اضغر فانی ازآنها"به ارث رسيده است"را به
خیرین سپرده اند. تا بعد از اتمام، گزارش آنرا جهت فریب افکار عمومی به رخ
سردمداران دولت قبلی بکشانند.!
اما
مأموریت اصلی آنها برای"رضای خدايشان"هنوز به اتمام نرسیده است."محرم
سازی"و پیشینه ارتجاعی این طرح، در دولت"تدبیر و امید"بار دیگر رسانه ای
شده است. به گزارش خبر گزاری فارس، اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش رژیم
اسلامی، با اشاره به"اشراف ساختمانهای پیرامونی"بر ضرورت"محرم سازی"مدرسه
های دخترانه تأکید کرد. طبق اظهارات فانی این طرح"با رعایت حفظ آرامش و
آزادی دانش آموزان در محیط مدرسه"انجام می شود. مأمورين آموزش و پرورش رژیم اسلامی، ادعا میکنند. اجرای این طرح باعث ایجاد"نشاط و شادی"در مدرسه های دخترانه می شود.؟!
"طرح شاداب سازی مدارس دخترانه"از ١٤ سال پیش تا کنون، روی دست مبتکرین این طرح ارتجاعی مانده است. این طرح ابتدا به صورت افزایش ارتفاع دیوار تعدادی از مدرسههای دخترانه آغاز شد.
ﻃﺮﺡ ﺍﻭﻟﻴﻪ"محرم سازی"در دولت نهم و ادامه آن در دولت دهم، ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ"ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﻣــﺪﺍﺭﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﺳــﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﺑﻪ ﺣﻴﺎﻁ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷــﻨﺪ ﻭ ﻟﻨﮕﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺯﺷﻮ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﻼﺱ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺱ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻳﺎ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺟﻮﺵ ﺑﺮﻗﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ. که خو شبختانه به دلیل کمبود بودجه نیمه کاره رها شد.
کشیدن
دیوار بلند به دور مدارس، چادر و مقنعه سیاه، تفکیک بر مبنای جنسیت در
مراکز آموزسی، ممنوعیت حضور زنان در سالن و میادین ورزشی، تشکیل کلاس درس
در انبار مدارس، حوادثی درد ناک مشابه مدرسه شین آباد و .... . در نظام
سرمایه داری جمهوری اسلام، به معنای"شاداب سازی، آزادی و آرامش"در مدارس
دخترانه است.!
اینکه دختران دانش آموز کلاس پنجم، در انبار این مدرسه، از آزادی محروم اند، آرامش ندارند و شاد نیستند،
از بدیهیات است. اما اینکه"محرم سازی"، این حقوق ابتدائی را با کشیدن
دیواری بلند به دور تا دور مدرسه آنها"آزادی، آرامش و نشاط"را به ارمغان
خواهد آورد! ناشی
از مغز معیوب و محصور در چارچوب فکری، دین داران و دولت مداران مرتجع رژیم
اسلامی است. که در دنیای واقعی ره بجائی نخواهد برد و نهایتآ منجر به شکست
خواهد شد.
اما بار سنگین تفکیک بر مبنای جنسیت و طرح ارتجاعی"محرم سازی"در مدارس دخترانه، که به شعار اصلی و شاه بیت برنامه دولت"تدبیر
و امید"یا به قول علی جنتی وزیر ارشاد رژیم، به دولت"فرهنگ و هنر"، ارتقاء
یافته، بر جسم و روح دانش آموزان دختر و پسر سنگینی خواهد کرد.
به
خاطرحفظ سلامت، بهداشت و امنیت روانی دختران، کارگران و زحمتکشان محصور در
انبار مدرسه "باقر جعفری"در روستای"چاه غربال"و دختران هم سرنوشت با آنها
در زندانی بزرگتری بنام، ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی، تنها با مبارزه ای
مشترک میتوانیم محل درس، آموزش و آینده دانش آموزان را تغییر دهیم و مانع
از اجرای طرح ارتجاعی"محرم سازی"مدارس دخترانه در سراسر کشور شویم.
جهارشنبه ٢٥ دی ١٣٩٢
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر