متن دستنوشته بیضایی را در ادامه می خوانید:
در جــوابِ مِــهــرِ شــُمــا
واژه های چندانی برای سپاسگزاری نیست
واژه هایی که کم نیاورند
پیش مهر شما
و هر کسی نگفته باشد هزار بار!
مهر می کارند و خشم می دروند
واژه های چندانی نیست
جز آنچه در دلم می گویم
بی هیاهو، اگر رساست؛
از شماست که دلم می زند هنوز
کرنش به سرزمینی که از آن نرفته ام
کرنش به مادر و پدرم
که خاکِ آن خاکند!
دورباد از آن خشکسالی و دروغ!
دور باد از آن دیو خشم و آز
دور باد از آن بیداد!
بهرام بیضایی 12 دی 1392
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر