تصنیفهای معروف شاعری میهنی (۳)
هیچ اثری از صدا و اجرای خود عارف بهجا نمانده. ولی شماری از تصنیفها و ترانههای او بارها در ۱۰۰ سال گذشته اجرا شدهاند و خوانندگان بسیاری با تصنیفها و آهنگهای او ذوقورزی کردهاند:
مثل «بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد» که دستکم ۹ اجرا از آن در دست است، از جمله با صدای شجریان و تار محمدرضا لطفی،
یا با صدای رشید بهبودف
تصنیف ترک چشم با بیتهای آغازین
ما خرابیم
چو صفر اندر حسابیم
چو صید اندر طنابیم
جهان را برد آب و ما به خوابیم
شد عالم غرق خون مست شرابیم
همه بدخواه خود از شیخ و شاهیم (شابیم؟)
و اجرای خوب ارشد طهمباسبی و دو اجرای دیگر:
تصنیف: گریه را به مستی بهانه کردم شکوه ها ز دست زمانه کردم
با صدای عبدالوهاب شهیدی و تنظیم جواد معروفی
چه شورها که من بهپا ز شاهناز میکنم
با صدای مخملی بنان
گریه را ز مستی بهانه کردم
شکوهها ز دست زمانه کردم
در رثای جانباختن محمدتقی پسیان، باز هم با صدای بنان
ای دلارا، سرو بالا
کار عشقم چه بالا گرفته
در سر من جنون جا گرفته
کار عشقم چه بالا گرفته
در سر من جنون جا گرفته
با صدای شجریان
از کفم رها شد قرار دل
با صدای سیما مافیها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر