مطهری و بهشتی درباره کتاب توحید آشوری

مرحوم علی دوانی در کتاب خاطرات خود از شهید مطهری روایت جالبی از نظر متفاوت شهید مطهری و شهید بهشتی درباره کتاب توحید حبیب الله آشوری نقل کرده است.وی به درخواست مرحوم ایروانی نظر حاضرین درجلسه را درباره این کتاب می پرسد.ادامه ماجرا را از کتاب نقل می کنیم:

"شهيد مطهري گفت: كتاب مزخرفي است، من آن را ديده‌ام. اين شيخ را من مي‌شناسم، شيخ جسور و روداري است، مشهدي است. چند وقت پيش هم در مسجد قبا بعد از نماز آقاي مفتح منبر مي رفت. مثل اينكه دستي او را مي‌گرداند و جسورتر مي كند. آمده بود خانه ي ما كه نيم ساعت با شما كار دارم ولي بيش از يك ساعت ماند و حال مرا گرفت. با جسارت گفت تو نبايد در قلهك و بالاي شهر باشي، بايد بروي ميدان شوش و پايين شهر و ميان مردم عادي. گفتم: آشيخ! اگر من با اين حجم كار كه دارم، بروم ميدان شوش ميان آن شلوغي ديوانه مي شوم.

از اين بگو مگويي كه ميان استاد و آن شيخ كم مايه و پرمدعا در گرفته بود و طرز اداي سخن استاد كه وقتي عصباني مي شد كمي لهجه‌ي مشهدي پيدا مي كرد، اغلب خنديديم.

شهید بهشتی گفت: ولی من خواندهام و کتاب خوبی است. شهید مطهری با عصبانیت گفت: کتاب خوبی است ؟! شهید بهشتی با تبسم و آهسته و بیتفاوت گفت: بله! و هر دو ساکت شدند."