نشریهء اینترنتی «خیابان 89» RUE 89، سوم ژوئیه 2011
نویسنده: هاله قدمانی Hala Kodmani
اپوزیسیون سوریه با نگرانی از سوء استفادهء رژیم دمشق، خواستار بایکوت هانری لوی شده، او را «دشمن حقوق فلسطینیان» می خواند
مجله «قاعده بازی» ، « La règle du jeu » متعلق به برنارهانری لوی*، چند تن از شخصیت های اپوزیسیون برون مرزی سوریه را برای شرکت در میتینگی در روز دوشنبه چهارم ژوئیه در پاریس دعوت کرده بود، ولی آنان این دعوت را به طور علنی رد کردند. یکی از آنان اظهار داشت: «این پیام همبستگی به شرطی می توانست قابل شنیدن باشد که هویت پیام دهنده چنین مشکل ساز نمی بود.»
خانم سهیر الاتاسی چهره معروف اپوزیسیون داخل کشور سوریه از مخفی گاه خود نوشت:
«فردی که دشمن حقوق یک ملت [فلسطین] است، نمی تواند ادعای پشتیبانی از انقلابی را بکند که بر همان جقوق متکی است.»
روز شنبه 2 ژوئیه، دوستان او متنی را منتشر کردند که وی از «سوری هائی که شرکت در کنفرانس دوشنبه پاریس را به دعوت «کمیته نجات سوریه»، ساخته و پرداخته برنار هانری لوی ، پذیرفته بودند، خواست که در آن شرکت نکنند و عدم شرکت شان را نیز به اطلاع عموم برسانند.». او اضافه کرد:
«همچنین من از سوری های آزاده و همه وجدان های حقیقت جو می خواهم که این کنفرانس را بایکوت کنند و دلیل این بایکوت را توضیح دهند.»
برنارهانری لوی: «ارتش اسرائیل، انسانی ترین ارتش جهان مدرن »
اپوزیسیون سوریه به رغم مبارزهء دشوار برای آزادی کشورشان، بر روی برخی اصول مصالحه نمی کنند. آنان با رد «سناریوی لیبی»، اجازه نمی دهند که برنارهانری لوی و همدستان او که آشکارا پشتیبان فعال اسرائیل اند، از آرمان آنها سوء استفاده کنند.
سهیر الاتاسی یادآوری می کند:
«برنارهانری لوی کودکان مقتول غزه را «تلفات جانبی اجتناب ناپذیر جنگ با تروریسم» تلقی کرده و در پی کشتار اردوگاه جنین در سال 2002، توسط ارتش اسرائیل بر روی یک تانک اسرائیلی از اردوگاه دیدن کرد و عکس های وی و اظهاراتش در مطبوعات منتشر شد. او گفته بود: «ارتش اسرائیل انسانی ترین ارتش تاریخ مدرن» است.
به علاوه او به دولت ناتان یاهو قول دروغینی از سوی «شورای انتقالی لیبی» در مورد برقراری روابط دیپلماتیک با اسرائیل داد و این شورا مجبور به تکذیب خبر شد. اکنون، او به چه عنوانی می خواهد از یک انقلاب برای آزادی پشتیبانی کند؟»
«برنارهانری لوی، سوری ها را از حمایت خود معاف کنید!»
سوء استفادهء حتمی رژیم بشار اسد از برپائی این کنفرانس برای بی اعتبار ساختن مخالفان برون مرزی و همچنین درون کشور، موجب نگرانی است. معترضان سوری که همواره به داشتن «دستور از بیگانه» متهم شده اند، این حمایت دوپهلو را نمی خواهند.
اواخر ماه مه 2011 نیز سه روشنفکر مخالف رژیم و مورد اعتماد مردم، فراخوانی را امضا کردند که عنوانش این بود: «برنارهانری لوی! سوری ها را از حمایت خود معاف کنید!»
برهان غلیون نویسنده و استاد دانشگاه سوربن، صبحی حدیدی نویسنده و روزنامه نگار و فاروق مردم بی (ناشر انتشارات فرانسوی سندباد)، ابتکار عمل برنارهانری لوی را چنین ارزیابی کردند: «مانورهای شرم آوری که هدفش به انحراف کشاندن اپوزیسیون دموکراتیک سوریه و اهداف ان و همچنین ضربه زدن به اعتبار این اپوزیسیون در بین مردم کشور است.»
شبی در پاریس با برنار هانری لوی؟ یا دامی برای اپوزیسیون؟
بسیاری از مدعوین سوری که قرار بود از ایالات متحده، مصر و کشورهای دیگر برای شرکت در این نشست به پاریس بیایند، با هشدار دوستانشان در فرانسه، از این کار چشم پوشیدند.
در میان آنان عمار قرابی، رئیس سازمان ملی حقوق بشر [در تبعید] (مصر)، عمر العظم، انسان شناس و استاد دانشگاه اهایو، ادیب شیشکیلی، نوهء رئیس جمهور اسبق سوریه، مقیم آمریکا و جورجت علم دیده می شدند. آنان که برای ملاقات با مسئولان فرانسوی دعوت شده بودند، مشاهده کردند که در برنامه آن شب آنان، هیچ ملاقاتی به جز شرکت در این مجلس در کنار برنارهانری لوی پیش بینی نشده است.
آن ها اعلام کرده اند که از سوی همکاران سوری مجله «قاعده بازی» به دام افتاده اند. این فعالان فریب قدرت ضربتی سیاسی- رسانه ای برنارهانری لوی را خورده و کار آنان موجب بروز اختلاف در میان اپوزیسیون شده است.
چند گروه مخالف سوری در فرانسه از جمله «سوریه الحریه» یا «مجمع اضطراری پشتیبانی از سوریه» به روشنی مخالفت خود را با این نشست اعلام کرده بودند.
--------
توضیحات مترجم:
در گذشته، شاهد چنین حمایت موذیانه ی برنارهانری لوی از جنبش های چچن، بوسنی هرزگوین، افغانستان و نیز ایران بوده و هستیم.
* برای آشنائی بیشتر با شخصیت و نقش برنارهانری لوی به مقالات زیر مراجعه کنید:
ـ بیست و پنج سال است این وضع ادامه دارد، سرژ حلیمی، لوموند دیپلماتیک، دسامبر 2003
ـ کار به کجا رسیده است؟ ژاک بوورس، لوموند دیپلماتیک، مه 2006
ـ قتل در کراچی، سرهم بندی مشکوک برنارهانری لوی، ویلیام دال ریمپل، لوموند دیپلماتیک ، دسامبر 2003
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر