روشنگری: سونامی ابعادی جهانی داشت، و فاجعه چنان همدردی جهانی ایجاد کرد که مقادیر عظیمی کمک جلب شد و حالا حتی بین کشورها رقابت سرسختانه ای در گرفته که کدام یک مرکز سازمان دادن کمک ها باشند. یک رقابت جهانی هم برای بازسازی شروع شده و شرکت های بین المللی و مقاطعه کارها برای این که قراردادها را به خود اختصاص دهند فعالیت شدیدی را شروع کرده اند. بازسازی مراکز توریستی در اولویت است. البته این منبع درآمد عمده ای برای بیشتر کشورهای فقیر سونامی زده است و باید سریعا بازسازی شود.
در این میان یک مشکل کوچک در رابطه با مردم محلی هم پیدا شده، البته زیاد مهم نیست. می توان آن را مثل بسیاری چیزهای دیگر – مثلا این که چرا شمارش قربانیان در این نوع کشورها تقریبا غیر ممکن است – نادیده گرفت،به خصوص که مردم فقیرند و نیازمند و می توان مشکلاتی را که به وجود می آید با پول و فواید آن در برآوردن نیازهای مردم حل کرد. اما به هر حال خبرش شنیدنی است.
مشکل این است که بسیاری از مردم محلی که اغلب بی سواد و فقیرند، برای توجیه فاجعه به خرافات متوسل شده اند و داستان های تخیلی ساخته اند. از جمله این که می گویند آب دیو دارد، از دریا و آب می ترسند، نه تنها حاضر نیستند در آن شنا کنند بلکه حتی حاضر نیستند به ساحل ها نزدیک شوند و به آب نگاه کنند. بعضی ها هم بازسازی محل های توریستی را انگیزه همان دیوی می دانند که درون آب خانه کرده است.
مقاطعه کاران و شرکت ها البته مردم تحصیل کرده ای هستند و می دانند این ها خرافات است. بعلاوه می دانند اکثر دیوها دوست دارند خانه شان راروی زمین سفت بنا کنند نه روی آب. از آب فقط برای شناکردن و لذت بردن استفاده می کنند و بین جزایرش با قایق و کشتی سفر می کنند و از مواهب طبیعت بهره می گیرند.
سونامی فقط حقایقی در مورد فعالیت انسان ها را رو نکرد – مثلا درمورد تخریب این طبیعت زیبا و محیط زیست بشر و نتایج آن بر زندگی انسان ها و یا در مورد فقر گسترده کشورهای این بخش آسیا که باعث شده آدم ها حتی ارزش داشتن یک عدد و شماره در کشور خود را نداشته باشند- بلکه اخبار بعضی از این دیوها راهم به رسانه ها کشاند.
هنوز چند روز از زلزله نگذشته بود و اجساد قربانیان سوئد که بیش از سایر کشورهای اروپایی در سونامی قربانی داد به کشور برنگشته بود که خبر محاکمه یک گروه از مردان متشخص پخش شد که بیشتر زندگی خود را در خانه های لوکس در تایلند و در برخی از نقاطی که توسط سونامی ویران شد سر می کردند. آن ها تجارتی به راه انداخته بودند که چند ویژگی مدرن – و حتی پست مدرن – داشت. از این قرار:
* گلوبال بود، یعنی از استونی تا سوئد تا تایلند کشیده شده بود.
* هوشمندانه جذاب ترین و سود آورترین کالای بازار گلوبال دو دهه اخیر، یعنی کالای تن، آن هم تن زن، را در معرض مبادله می گذاشت.
* جدید ترین و مدرن تری مفهوم عدالت را، که همه مفاهیم تاکنون شناخته شده را منسوخ کرده است[*]، به اجرا می گذاشت. یعنی prochoice بود، کالاهای متنوع عرضه میشد و خریدار هر چه را که می خواست می توانست انتخاب کنند: تایی یا تالینی، سوئدی یا مالزیایی، هر چند که ” اتفاق بر قضا “! کالای تن از کشورهایی مثل جمهوری های اروپایی شرقی و تایلند فراوان تر عرضه می شود تا کشورهای اروپایی . گویا زنان این کشورها بیش از زنان اروپایی این بازار را ” انتخاب ” می کنند!
به علاوه فعالیت اقتصادی آقایان “فضا و شرایط را فراهم می کرد تا همه بتوانند بنیه و استعدادهای خداد خود را رشد دهند و از نتایج آن بهره مند گردند.”در این تجارت همه آزاد بودند بخرندو بفروشند،لذت عرضه کنند و لذت ببرند، آزادانه از این سر جهان تا آن سر جهان بروند و هر جا که می خواهند ” کار” و ” زندگی” کنند، البته هرکس به اندازه ای که بنیه و استعدادش را رشد داده و آن ها هم که بنیه و استعداد زیاد نداشتند و کارآیی شان ته می کشید، بنا بر قانون مفید و هوشمندانه بازار ” حذف ” می شوند.
اگر دولت ها هم ” عقلانی ” عمل کنند و همانطور که اخیرا در کنفرانس ها و مقالات متعددی در اروپا مطرح شده و در کشور ما هم به نوعی به اجرا در آمده، این تجارت مدرن را تحت عناوینی شرعی و قانونی کنند، با اخذ مالیات کمی هم به حل مشکل کسر بودجه دولتی که حالا به یک مشکل عمومی در جهان تبدیل شده کمک می کنند.البته باید سیستم مالیاتشان را مثل کشورهای پیشرفته سرو سامان بدهند.
در دادگاه مدارک فراوان بود، بخشی از استراق سمع تلفنی توسط پلیس سوئد به دست آمده بود. یکی از مردان از تایلند به رفیقش در سوئد می گفت:
عجله کن. این جا کلی معامله هست که باید به آن سرو سامان داد. باید هر چه سریع تر به مالزی برویم. آن جا وضع بازار معرکه است.
عکس هم فراوان بود، این ها را خودشان گرفته بودند. عکس ها قبل از سونامی گرفته شده بود، مثل عکس این صفحه که از پاتایای تایلند است.
شاهد زنده بود: از جمله زنی که از استونی آمده بود. او تعریف کرد دختران از طریق شبکه بین المللی تجارت زنان به مرکز در استکهلم آورده می شوند. او گفت بعضی از آن ها کمتر از ۱۸ سال دارند و مجبور به تن فروشی می شوند.
زن های دیگر هم در دادگاه شهادت دادند. آن ها گفتند باید نیمی از درآمد خود را به این ۴ دلال می دادند. پول ها به بانک کشاورزی تایی در بانکوک یا پاتایا ریخته می شد. با پول چند زنی که شهادت دادند ویلاهای بنگالو، ماشین بی ام وی، قایق برای سفر بین جزیره ها و تعداد دوربین خریده شده بود. معلوم می شود بنیه و استعداد این آقایان به شدت برای رشد مساعد بود.
ریتا زنی که در تالین به دنیا آمده و بزرگ شده گفت مادرش ۱۱ سال پیش خانواده را ترک کرد، بعد پدر ناپدید شد.
دوسال پیش دلالان او را به یک کلاس استریپ تیز فرستادند تا بعد از آموختن آن به اروپا برای رقاصی اعزام شود. در استکهلم به جای آن به مرکز تن فروشی فرستاده شد.
زنان سوئدی بیشتر از زنان کشورهای دیگر به حقوق خود دست یافته اند و بخش سوئدی شبکه بین المللی تجارت زن لابد اندکی زیر فشار است. اما در آن جا که فقر بی داد می کند و حقوق زن زیر پا به این یا آن شکل لگد مال می شود، در تایلند و فیلیپین، استونی و اوکرائین، ایران و بوسنی دیوها هر روز آزادتر می شوند و “عدالت ” خود را به اجرا می گذارند.
برای اطلاح از مفهوم مدرن عدالت مراجعه کنید به سخنان “دانشمند” محترم دکتر محمد طبیبیان – رییس موسسه عالى بانکدارى و اقتصاددان – در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادى خبرگزارى دانشجویان ایران(ایسنا)دوشنبه ۱۲ دی. این هم بخشی از آن:
دکتر طبیبیان مفهوم عدالت در جهان امروز را چنین تعریف کرد: «عدالت در دنیاى امروز مفهومى است متعلق به فلسفه اخلاق؛ در پارادایم اقتصاد آزاد یکى از مهم‌ترین مولفه‌هاى عدالت، بحث آزادى فردى است. نقض حقوق انسانى و آزادى فردى افراد، اولین قدم براى نقض عدالت است. اولین مبحث عدالت، محروم نکردن مردم از بنیه‌ها و استعدادهاى خدادادى از طریق مهیا کردن فضا و شرایط رشد آنهاست. در همه انقلاب‌ها، بحث از اغنیا بگیرید و به مستمندان بدهید مطرح بوده است؛ ولى با گذشت زمان این دیدگاه کمرنگ شده است.
در این میان یک مشکل کوچک در رابطه با مردم محلی هم پیدا شده، البته زیاد مهم نیست. می توان آن را مثل بسیاری چیزهای دیگر – مثلا این که چرا شمارش قربانیان در این نوع کشورها تقریبا غیر ممکن است – نادیده گرفت،به خصوص که مردم فقیرند و نیازمند و می توان مشکلاتی را که به وجود می آید با پول و فواید آن در برآوردن نیازهای مردم حل کرد. اما به هر حال خبرش شنیدنی است.
مشکل این است که بسیاری از مردم محلی که اغلب بی سواد و فقیرند، برای توجیه فاجعه به خرافات متوسل شده اند و داستان های تخیلی ساخته اند. از جمله این که می گویند آب دیو دارد، از دریا و آب می ترسند، نه تنها حاضر نیستند در آن شنا کنند بلکه حتی حاضر نیستند به ساحل ها نزدیک شوند و به آب نگاه کنند. بعضی ها هم بازسازی محل های توریستی را انگیزه همان دیوی می دانند که درون آب خانه کرده است.
مقاطعه کاران و شرکت ها البته مردم تحصیل کرده ای هستند و می دانند این ها خرافات است. بعلاوه می دانند اکثر دیوها دوست دارند خانه شان راروی زمین سفت بنا کنند نه روی آب. از آب فقط برای شناکردن و لذت بردن استفاده می کنند و بین جزایرش با قایق و کشتی سفر می کنند و از مواهب طبیعت بهره می گیرند.
سونامی فقط حقایقی در مورد فعالیت انسان ها را رو نکرد – مثلا درمورد تخریب این طبیعت زیبا و محیط زیست بشر و نتایج آن بر زندگی انسان ها و یا در مورد فقر گسترده کشورهای این بخش آسیا که باعث شده آدم ها حتی ارزش داشتن یک عدد و شماره در کشور خود را نداشته باشند- بلکه اخبار بعضی از این دیوها راهم به رسانه ها کشاند.
هنوز چند روز از زلزله نگذشته بود و اجساد قربانیان سوئد که بیش از سایر کشورهای اروپایی در سونامی قربانی داد به کشور برنگشته بود که خبر محاکمه یک گروه از مردان متشخص پخش شد که بیشتر زندگی خود را در خانه های لوکس در تایلند و در برخی از نقاطی که توسط سونامی ویران شد سر می کردند. آن ها تجارتی به راه انداخته بودند که چند ویژگی مدرن – و حتی پست مدرن – داشت. از این قرار:
* گلوبال بود، یعنی از استونی تا سوئد تا تایلند کشیده شده بود.
* هوشمندانه جذاب ترین و سود آورترین کالای بازار گلوبال دو دهه اخیر، یعنی کالای تن، آن هم تن زن، را در معرض مبادله می گذاشت.
* جدید ترین و مدرن تری مفهوم عدالت را، که همه مفاهیم تاکنون شناخته شده را منسوخ کرده است[*]، به اجرا می گذاشت. یعنی prochoice بود، کالاهای متنوع عرضه میشد و خریدار هر چه را که می خواست می توانست انتخاب کنند: تایی یا تالینی، سوئدی یا مالزیایی، هر چند که ” اتفاق بر قضا “! کالای تن از کشورهایی مثل جمهوری های اروپایی شرقی و تایلند فراوان تر عرضه می شود تا کشورهای اروپایی . گویا زنان این کشورها بیش از زنان اروپایی این بازار را ” انتخاب ” می کنند!
به علاوه فعالیت اقتصادی آقایان “فضا و شرایط را فراهم می کرد تا همه بتوانند بنیه و استعدادهای خداد خود را رشد دهند و از نتایج آن بهره مند گردند.”در این تجارت همه آزاد بودند بخرندو بفروشند،لذت عرضه کنند و لذت ببرند، آزادانه از این سر جهان تا آن سر جهان بروند و هر جا که می خواهند ” کار” و ” زندگی” کنند، البته هرکس به اندازه ای که بنیه و استعدادش را رشد داده و آن ها هم که بنیه و استعداد زیاد نداشتند و کارآیی شان ته می کشید، بنا بر قانون مفید و هوشمندانه بازار ” حذف ” می شوند.
اگر دولت ها هم ” عقلانی ” عمل کنند و همانطور که اخیرا در کنفرانس ها و مقالات متعددی در اروپا مطرح شده و در کشور ما هم به نوعی به اجرا در آمده، این تجارت مدرن را تحت عناوینی شرعی و قانونی کنند، با اخذ مالیات کمی هم به حل مشکل کسر بودجه دولتی که حالا به یک مشکل عمومی در جهان تبدیل شده کمک می کنند.البته باید سیستم مالیاتشان را مثل کشورهای پیشرفته سرو سامان بدهند.
در دادگاه مدارک فراوان بود، بخشی از استراق سمع تلفنی توسط پلیس سوئد به دست آمده بود. یکی از مردان از تایلند به رفیقش در سوئد می گفت:
عجله کن. این جا کلی معامله هست که باید به آن سرو سامان داد. باید هر چه سریع تر به مالزی برویم. آن جا وضع بازار معرکه است.
عکس هم فراوان بود، این ها را خودشان گرفته بودند. عکس ها قبل از سونامی گرفته شده بود، مثل عکس این صفحه که از پاتایای تایلند است.
شاهد زنده بود: از جمله زنی که از استونی آمده بود. او تعریف کرد دختران از طریق شبکه بین المللی تجارت زنان به مرکز در استکهلم آورده می شوند. او گفت بعضی از آن ها کمتر از ۱۸ سال دارند و مجبور به تن فروشی می شوند.
زن های دیگر هم در دادگاه شهادت دادند. آن ها گفتند باید نیمی از درآمد خود را به این ۴ دلال می دادند. پول ها به بانک کشاورزی تایی در بانکوک یا پاتایا ریخته می شد. با پول چند زنی که شهادت دادند ویلاهای بنگالو، ماشین بی ام وی، قایق برای سفر بین جزیره ها و تعداد دوربین خریده شده بود. معلوم می شود بنیه و استعداد این آقایان به شدت برای رشد مساعد بود.
ریتا زنی که در تالین به دنیا آمده و بزرگ شده گفت مادرش ۱۱ سال پیش خانواده را ترک کرد، بعد پدر ناپدید شد.
دوسال پیش دلالان او را به یک کلاس استریپ تیز فرستادند تا بعد از آموختن آن به اروپا برای رقاصی اعزام شود. در استکهلم به جای آن به مرکز تن فروشی فرستاده شد.
زنان سوئدی بیشتر از زنان کشورهای دیگر به حقوق خود دست یافته اند و بخش سوئدی شبکه بین المللی تجارت زن لابد اندکی زیر فشار است. اما در آن جا که فقر بی داد می کند و حقوق زن زیر پا به این یا آن شکل لگد مال می شود، در تایلند و فیلیپین، استونی و اوکرائین، ایران و بوسنی دیوها هر روز آزادتر می شوند و “عدالت ” خود را به اجرا می گذارند.
برای اطلاح از مفهوم مدرن عدالت مراجعه کنید به سخنان “دانشمند” محترم دکتر محمد طبیبیان – رییس موسسه عالى بانکدارى و اقتصاددان – در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادى خبرگزارى دانشجویان ایران(ایسنا)دوشنبه ۱۲ دی. این هم بخشی از آن:
دکتر طبیبیان مفهوم عدالت در جهان امروز را چنین تعریف کرد: «عدالت در دنیاى امروز مفهومى است متعلق به فلسفه اخلاق؛ در پارادایم اقتصاد آزاد یکى از مهم‌ترین مولفه‌هاى عدالت، بحث آزادى فردى است. نقض حقوق انسانى و آزادى فردى افراد، اولین قدم براى نقض عدالت است. اولین مبحث عدالت، محروم نکردن مردم از بنیه‌ها و استعدادهاى خدادادى از طریق مهیا کردن فضا و شرایط رشد آنهاست. در همه انقلاب‌ها، بحث از اغنیا بگیرید و به مستمندان بدهید مطرح بوده است؛ ولى با گذشت زمان این دیدگاه کمرنگ شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر