: هنوز از یادها نرفته است که ارديبهشت ماه سال 1390 ، سفير ايران در دوحه اعلام كرد كه ايران با صدور خاك كشاورزي به قطر موافقت كرده است اين در حالي بود كه طبق قانون مصوب مجلس صادرات خاك از ايران ممنوع است .
حالا اما همسایه کوچک جنوبی کشور علاوه بر خاک ایران، آبش را هم می خواهد! و در انتظار حضور ايران پاي ميز مذاكره است.
به این ترتیب به نظر می رسد کاری را که حمد بن خليفه آل ثاني، امير پيشين قطر شروع کرد و بخشی از خاک ایران گرفت قرار است پسرش با آب ایران تمام کند!
به این ترتیب بر اساس آنچه يحيي آل اسحاق، رئيس اتاق بازرگاني تهران اعلام كرده همسايه جنوبي به دنبال خرید آب از ایران است و در رابطه با طرح‌های انتقال آب از ایران پیشنهادهایی را مطرح کرده است.
هر چند حساسيت ها برای صادرات آب بالاست و درست يا غلط افرادی به جو منفي اين دست اخبار دامن مي‌زنند اما مسئله صادرات آب به قطر، كشور كوچكي كه شريك ايران در بزرگ‌ترين ميدان گازي جهان است، مي‌تواند با واكنش‌هايي به مراتب منفي‌تر از ديگر كشورها روبه رو شود چرا که هنوز ماجرای پارس جنوبی و برداشت های قطر از میادین گازی کشور از یادها نرفته است.
قطر در حالي بسیار کم وسعت و کم جمیعت است و تنها 2 میلیون نفر یعنی کمتر از یک هشتم تهران! جمعیت دارد، با تمام قدرت در ميدان گازي پارس جنوبي در حال فعاليت است و حجم برداشت اين كشور كوچك به سه برابر ايران مي‌رسد .
آخرين آمارها نشان مي‌دهد متوسط تولید روزانه گاز ایران از پارس جنوبی در سال گذشته ۲۴۱ میلیون مترمکعب گزارش شد اين در حالي است كه متوسط برداشت قطر به ۷۵۰ میلیون مترمکعب در روز می رسد به این ترتیب مساله صادرات آب ایران به قطر می تواند اینگونه تعبیر شود که قطر که نشان داد در برداشت از پارس جنوبی رفیق دزد و شریک قافله است می خواهد با پول برداشت از پارس جنوبی که در واقع مال ایران است، از ایران آب بخرد!
البته قطر تنها کشوری نیست که خواهان آب ایران است و سایر همسایه های عربی نیز برای داشتن آب ایران مشتاقند.
به عنوان مثال سال 1385 بود كه وزير وقت نيرو از به روز شدن موافقنامه صادرات آب به كويت خبر داده بود . اين اتفاق در پى سفر يك روزه محمود احمدی نژاد به كويت صورت گرفت اما بر اساس خبرها هنوز اجرایی نشده است.
حالا با روی کار امدن دولت جدید وصحبت حسن روحانی از ديپلماسي آب در اولين سخنراني‌هايش براي اعلام برنامه دولت يازدهم، این احتمال می رود که دولت روحانی قصد دارد آب را به همسایه های جنوبی ایران صادر کند.
این در حالی است که ایران خود کشور خشک و نیمه خشک محسوب می شود و معلوم نیست چرا وزارت نیرویی ها در طی این سال ها اصرار دارند در مواقعی که کشور با قطعی آب در فصل ها خشک مواجه می شود ، می توان اب ایران را صادر کرد؟!
حالا اما همسایه کوچک جنوبی کشور علاوه بر خاک ایران، آبش را هم می خواهد! و در انتظار حضور ايران پاي ميز مذاكره است.
به این ترتیب به نظر می رسد کاری را که حمد بن خليفه آل ثاني، امير پيشين قطر شروع کرد و بخشی از خاک ایران گرفت قرار است پسرش با آب ایران تمام کند!
هر چند حساسيت ها برای صادرات آب بالاست و درست يا غلط افرادی به جو منفي اين دست اخبار دامن مي‌زنند اما مسئله صادرات آب به قطر، كشور كوچكي كه شريك ايران در بزرگ‌ترين ميدان گازي جهان است، مي‌تواند با واكنش‌هايي به مراتب منفي‌تر از ديگر كشورها روبه رو شود چرا که هنوز ماجرای پارس جنوبی و برداشت های قطر از میادین گازی کشور از یادها نرفته است.
قطر در حالي بسیار کم وسعت و کم جمیعت است و تنها 2 میلیون نفر یعنی کمتر از یک هشتم تهران! جمعیت دارد، با تمام قدرت در ميدان گازي پارس جنوبي در حال فعاليت است و حجم برداشت اين كشور كوچك به سه برابر ايران مي‌رسد .
آخرين آمارها نشان مي‌دهد متوسط تولید روزانه گاز ایران از پارس جنوبی در سال گذشته ۲۴۱ میلیون مترمکعب گزارش شد اين در حالي است كه متوسط برداشت قطر به ۷۵۰ میلیون مترمکعب در روز می رسد به این ترتیب مساله صادرات آب ایران به قطر می تواند اینگونه تعبیر شود که قطر که نشان داد در برداشت از پارس جنوبی رفیق دزد و شریک قافله است می خواهد با پول برداشت از پارس جنوبی که در واقع مال ایران است، از ایران آب بخرد!
البته قطر تنها کشوری نیست که خواهان آب ایران است و سایر همسایه های عربی نیز برای داشتن آب ایران مشتاقند.
به عنوان مثال سال 1385 بود كه وزير وقت نيرو از به روز شدن موافقنامه صادرات آب به كويت خبر داده بود . اين اتفاق در پى سفر يك روزه محمود احمدی نژاد به كويت صورت گرفت اما بر اساس خبرها هنوز اجرایی نشده است.
حالا با روی کار امدن دولت جدید وصحبت حسن روحانی از ديپلماسي آب در اولين سخنراني‌هايش براي اعلام برنامه دولت يازدهم، این احتمال می رود که دولت روحانی قصد دارد آب را به همسایه های جنوبی ایران صادر کند.
این در حالی است که ایران خود کشور خشک و نیمه خشک محسوب می شود و معلوم نیست چرا وزارت نیرویی ها در طی این سال ها اصرار دارند در مواقعی که کشور با قطعی آب در فصل ها خشک مواجه می شود ، می توان اب ایران را صادر کرد؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر