بیانیه پارت آزادی کوردستان در باره موفقیت دخالت بشردوستانه در لیبی و سرنگونی حکومت قذافی
بیانیه پارت آزادی کوردستان
در باره موفقیت دخالت بشردوستانه در لیبی و سرنگونی حکومت قذافی
با تصرف شهر سرت و دستگیری و به قتل رساندن سرهنگ معمر قذافی، حکومت و رژیم سیاسی لیبی، به طور کامل از هم پاشید و سرنگون گشت.
برای ملت کورد، سرنگونی رژیم لیبی، تنها از زاویه پایان یافتن چنین حکومتی و تأثیرات سیاسی و روانی آن بر روند مبارزه آزادیخواهانه منطقه، قابل تأمل نیست. بلکه ضمن اهمیت این فرایند، پیوند خوردن اوضاع این کشور با جهان خارج و دخالت بشر دوستانه سازمان ملل و نتایج آن، قابل توجه و اهمیتی ویژه است.
با گسترش دامنه قیام مردمی در کشورهای عرب و سرایت آن به لیبی، سرهنگ معمر قذافی، بعد از 42 سال حکمرانی، بجای پذیرش خواستهای مردم کشورش، پاسخ محکم و مشت آهنین به کار بست. او دستگاههای امنیتی و نیروهای مسلح خود را از زمین و آسمان به سرکوب مردم گسیل داشت و به کشتار جمعی دست زد. و بدین ترتیب مردم را به مقاومت و تعرض مسلحانه سوق داد.
حاکم لیبی با اتخاذ چنین رویه‌ای، نه تنها هیچ راهی برای رفورم، مصالحه یا انتقال قدرت به مخالفان باز نگذاشت، بلکه فرصت دخالت بشر دوستانه جامعه‌ی جهانی را فراهم نمود. شورای امنیت سازمان ملل، روز 17مارس2011 با تصویب قطعنامه 1973، منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی ایجاد نمود. برای اجرای این قطعنامه، آمریکا، انگلستان، فرانسه، بلژیک، ایتالیا، هلند، کانادا، دانمارک، اسپانیا، نروژ، یونان، قطر، امارات عربی و ترکیه، نیروی نظامی روانه لیبی کردند و فرماندهی عملیات بر فراز لیبی به ناتو سپرده شد.
دخالت بشر دوستانه و قطعنامه شورای امنیت و اجرای آن، تاثیرات سرنوشت سازی بر روند تحولات لیبی برجای گذاشت. این اقدام و پیامدهایش، نه تنها مردم لیبی را از قتل عام نجات داد، بلکه در پیروزی انقلابیون لیبی بر نیروهای قذافی نقش تعیین کننده ایفا نمود. در غیر این صورت، چنین امکانی وجود نداشت و لیبی با یک فاجعه انسانی روبرو میشد. و سرهنگ قذافی در خاتمه‌ی کار، بر فراز ویرانی ها و اجساد قربانیان، خیمه خود را بر می افراشت.
بار اول نبود که چنین قطعنامه‌ای بخشی از ساکنین کره زمین را از کشتار جمعی نجات میداد. قبل از آن در سال 1991 قطعنامه شماره 688 شورای امنیت، ملت کورد در جنوب کوردستان را از حملات تلافی جویانه حکومت عراق محفوظ نمود. این تجربه بعدها در یوگسلاوی سابق نیز به کار گرفته شد.
پارت آزادی کوردستان، گسترش دخالت بشردوستانه را فرایندی با ارزش برای جامعه‌ی جهانی میداند. به همین دلیل 20 سال قبل بدون هیچ تردیدی از قطعنامه شماره 688، شورای امنیت حمایت نمود. همچنین 6 سال پیش، در حالی که، نیروهای اشغالگر جمهوری اسلامی از زمین و آسمان مردم کوردستان را که در اعتراض به ترور و جنایت، به خیابانها ریخته بودند، به گلوله می بستند، در 10 اوت سال 2005 طی بیانیه‌ای و در 29 اوت همان سال با ارسال نامه‌ای به دبیر کل وقت سازمان ملل متحد، از شورای امنیت و دبیرکل ملل متحد، خواست تا با بکار گرفتن اصل دخالت بشردوستانه، با ایجاد منطقه امن و پرواز ممنوع در شرق کوردستان، مانع از کشتار ملت بیدفاع کورد گردند. همچنین در جریان حملات مشترک اخیر ایران و ترکیه، طی بیانیه‌ای در تاریخ 22 آگوست گذشته، ضمن مسئول خواندن جامعه جهانی و دولتهای قدرتمند، خواستار جاری ساختن اصل دخالت بشردوستانه در این قضیه گردید.
با این وصف، متأسفانه هنوز این اصل، برای همه مردمان و ملتهایی که احتیاج به دفاع و حمایت دارند به طور یکسان به کار گرفته نمی شود و اعضای شورای امنیت با معیارهای دوگانه با آن برخورد میکنند؛ آنجا که پای منافع اقتصادی اشان در میان است، قاطعانه تصمیم میگیرند و سریعا اقدام میکنند، اما در غیر این صورت نسبت بدان اهمال میورزند. اکنون 8 ماه است حکومت بشاراسد در سوریه همانند همسنخش در لیبی، این کشور را به خون کشیده است، اما اعضای شورای امنیت، راهکار دخالت بشردوستانه با چنین رویکردی را اتخاذ نکرده‌اند.
اکنون که حکومت لیبی با دخالت بشردوستانه سقوط کرده و مردم این کشور، از چنگال دیکتاتوری آزاد گردیده‌اند، ملت کورد به خود حق میدهد از شورای امنیت و جامعه جهانی و دولتهای قدرتمند، انتظار داشته باشد که با استفاده از همین اصل، در مقابل سرکوب و کشتار و حملات نظامی، مورد حمایت قرار گیرد.
همزمان، لازم می بینیم بر این واقعیت مجددا تأکید ورزیم که خاورمیانه تنها با جابجایی قدرت و سیستم های سیاسی، تغییر و تحول کیفی به خود نمی بیند. تغییرات اساسی ، دمکراتیزاسیون و خاتمه کانونهای جنگ و بحران در خاورمیانه، منوط به کنار نهادن تقدس مرزهای سیاسی و باز شدن راه تغییر و اصلاح آنها و انطباق دادن مرزهای سیاسی با هویت های ملی ساکنان منطقه است. تجارب کشورهای آلمان، اتحاد شوروی و یوگسلاوی سابق، مؤید این حقیقت است.
آنچه به لیبی بعد از قذافی مربوط میشود، متأسفانه حاکمیت 42 ساله‌ی او، مانع از پا گرفتن و نضج نهادهای مدنی و فرهنگ دمکراتیک در این کشور بوده است. قتل قذافی همراه با فرزند و دهها تن از افراد تحت فرمانش، که نقض کنوانسیونهای ژنو در مورد برخورد با اسرا و مجروحین است؛ و مواضع رئیس شورای ملی انتقالی لیبی در خصوص ادغام دین و دولت در نظام سیاسی این کشور و بازگرداندن پاره‌ای سنتهای اجتماعی به سر رسیده به جامعه لیبی، نشان میدهند که در این کشور، اضداد هم از نوع حاکمان، شکل گرفته‌اند و مردم لیبی تا رسیدن به صلح ، آزادی، دمکراسی و عدالت راه دشواری در بر دارند. این آرمان و ارزشهای انسانی و دمکراتیک، تنها با تغییر رهبران سیاسی و رفاه اقتصادی تحقق نمی یابند. مردم لیبی و رهبران آن، برای نیل به چنین اهدافی، باید فرهنگ استبدادی، قبیله‌ای و بنیادگرایی دینی را کنار نهاده و ارزشهای انسانی، دمکراتیک و متمدنانه معاصر را پذیرفته و به صلح، تولرانس، آزادی، دمکراسی و بنیان نهادن حکومت قانون روی آورند. پارت آزادی کوردستان در این راستا، برای مردم لیبی موفقیت آرزو میکند.
پارت آزادی کوردستان
کمیته‌ی مرکزی
3 آبان 1390
25 اکتبر 2011
http://www.pazadik.org/fr/bash/?pakid=6143
http://pak-eu.com/read.php?id=71
بیانیه پارت آزادی کوردستان
در باره موفقیت دخالت بشردوستانه در لیبی و سرنگونی حکومت قذافی
با تصرف شهر سرت و دستگیری و به قتل رساندن سرهنگ معمر قذافی، حکومت و رژیم سیاسی لیبی، به طور کامل از هم پاشید و سرنگون گشت.
برای ملت کورد، سرنگونی رژیم لیبی، تنها از زاویه پایان یافتن چنین حکومتی و تأثیرات سیاسی و روانی آن بر روند مبارزه آزادیخواهانه منطقه، قابل تأمل نیست. بلکه ضمن اهمیت این فرایند، پیوند خوردن اوضاع این کشور با جهان خارج و دخالت بشر دوستانه سازمان ملل و نتایج آن، قابل توجه و اهمیتی ویژه است.
با گسترش دامنه قیام مردمی در کشورهای عرب و سرایت آن به لیبی، سرهنگ معمر قذافی، بعد از 42 سال حکمرانی، بجای پذیرش خواستهای مردم کشورش، پاسخ محکم و مشت آهنین به کار بست. او دستگاههای امنیتی و نیروهای مسلح خود را از زمین و آسمان به سرکوب مردم گسیل داشت و به کشتار جمعی دست زد. و بدین ترتیب مردم را به مقاومت و تعرض مسلحانه سوق داد.
حاکم لیبی با اتخاذ چنین رویه‌ای، نه تنها هیچ راهی برای رفورم، مصالحه یا انتقال قدرت به مخالفان باز نگذاشت، بلکه فرصت دخالت بشر دوستانه جامعه‌ی جهانی را فراهم نمود. شورای امنیت سازمان ملل، روز 17مارس2011 با تصویب قطعنامه 1973، منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی ایجاد نمود. برای اجرای این قطعنامه، آمریکا، انگلستان، فرانسه، بلژیک، ایتالیا، هلند، کانادا، دانمارک، اسپانیا، نروژ، یونان، قطر، امارات عربی و ترکیه، نیروی نظامی روانه لیبی کردند و فرماندهی عملیات بر فراز لیبی به ناتو سپرده شد.
دخالت بشر دوستانه و قطعنامه شورای امنیت و اجرای آن، تاثیرات سرنوشت سازی بر روند تحولات لیبی برجای گذاشت. این اقدام و پیامدهایش، نه تنها مردم لیبی را از قتل عام نجات داد، بلکه در پیروزی انقلابیون لیبی بر نیروهای قذافی نقش تعیین کننده ایفا نمود. در غیر این صورت، چنین امکانی وجود نداشت و لیبی با یک فاجعه انسانی روبرو میشد. و سرهنگ قذافی در خاتمه‌ی کار، بر فراز ویرانی ها و اجساد قربانیان، خیمه خود را بر می افراشت.
بار اول نبود که چنین قطعنامه‌ای بخشی از ساکنین کره زمین را از کشتار جمعی نجات میداد. قبل از آن در سال 1991 قطعنامه شماره 688 شورای امنیت، ملت کورد در جنوب کوردستان را از حملات تلافی جویانه حکومت عراق محفوظ نمود. این تجربه بعدها در یوگسلاوی سابق نیز به کار گرفته شد.
پارت آزادی کوردستان، گسترش دخالت بشردوستانه را فرایندی با ارزش برای جامعه‌ی جهانی میداند. به همین دلیل 20 سال قبل بدون هیچ تردیدی از قطعنامه شماره 688، شورای امنیت حمایت نمود. همچنین 6 سال پیش، در حالی که، نیروهای اشغالگر جمهوری اسلامی از زمین و آسمان مردم کوردستان را که در اعتراض به ترور و جنایت، به خیابانها ریخته بودند، به گلوله می بستند، در 10 اوت سال 2005 طی بیانیه‌ای و در 29 اوت همان سال با ارسال نامه‌ای به دبیر کل وقت سازمان ملل متحد، از شورای امنیت و دبیرکل ملل متحد، خواست تا با بکار گرفتن اصل دخالت بشردوستانه، با ایجاد منطقه امن و پرواز ممنوع در شرق کوردستان، مانع از کشتار ملت بیدفاع کورد گردند. همچنین در جریان حملات مشترک اخیر ایران و ترکیه، طی بیانیه‌ای در تاریخ 22 آگوست گذشته، ضمن مسئول خواندن جامعه جهانی و دولتهای قدرتمند، خواستار جاری ساختن اصل دخالت بشردوستانه در این قضیه گردید.
با این وصف، متأسفانه هنوز این اصل، برای همه مردمان و ملتهایی که احتیاج به دفاع و حمایت دارند به طور یکسان به کار گرفته نمی شود و اعضای شورای امنیت با معیارهای دوگانه با آن برخورد میکنند؛ آنجا که پای منافع اقتصادی اشان در میان است، قاطعانه تصمیم میگیرند و سریعا اقدام میکنند، اما در غیر این صورت نسبت بدان اهمال میورزند. اکنون 8 ماه است حکومت بشاراسد در سوریه همانند همسنخش در لیبی، این کشور را به خون کشیده است، اما اعضای شورای امنیت، راهکار دخالت بشردوستانه با چنین رویکردی را اتخاذ نکرده‌اند.
اکنون که حکومت لیبی با دخالت بشردوستانه سقوط کرده و مردم این کشور، از چنگال دیکتاتوری آزاد گردیده‌اند، ملت کورد به خود حق میدهد از شورای امنیت و جامعه جهانی و دولتهای قدرتمند، انتظار داشته باشد که با استفاده از همین اصل، در مقابل سرکوب و کشتار و حملات نظامی، مورد حمایت قرار گیرد.
همزمان، لازم می بینیم بر این واقعیت مجددا تأکید ورزیم که خاورمیانه تنها با جابجایی قدرت و سیستم های سیاسی، تغییر و تحول کیفی به خود نمی بیند. تغییرات اساسی ، دمکراتیزاسیون و خاتمه کانونهای جنگ و بحران در خاورمیانه، منوط به کنار نهادن تقدس مرزهای سیاسی و باز شدن راه تغییر و اصلاح آنها و انطباق دادن مرزهای سیاسی با هویت های ملی ساکنان منطقه است. تجارب کشورهای آلمان، اتحاد شوروی و یوگسلاوی سابق، مؤید این حقیقت است.
آنچه به لیبی بعد از قذافی مربوط میشود، متأسفانه حاکمیت 42 ساله‌ی او، مانع از پا گرفتن و نضج نهادهای مدنی و فرهنگ دمکراتیک در این کشور بوده است. قتل قذافی همراه با فرزند و دهها تن از افراد تحت فرمانش، که نقض کنوانسیونهای ژنو در مورد برخورد با اسرا و مجروحین است؛ و مواضع رئیس شورای ملی انتقالی لیبی در خصوص ادغام دین و دولت در نظام سیاسی این کشور و بازگرداندن پاره‌ای سنتهای اجتماعی به سر رسیده به جامعه لیبی، نشان میدهند که در این کشور، اضداد هم از نوع حاکمان، شکل گرفته‌اند و مردم لیبی تا رسیدن به صلح ، آزادی، دمکراسی و عدالت راه دشواری در بر دارند. این آرمان و ارزشهای انسانی و دمکراتیک، تنها با تغییر رهبران سیاسی و رفاه اقتصادی تحقق نمی یابند. مردم لیبی و رهبران آن، برای نیل به چنین اهدافی، باید فرهنگ استبدادی، قبیله‌ای و بنیادگرایی دینی را کنار نهاده و ارزشهای انسانی، دمکراتیک و متمدنانه معاصر را پذیرفته و به صلح، تولرانس، آزادی، دمکراسی و بنیان نهادن حکومت قانون روی آورند. پارت آزادی کوردستان در این راستا، برای مردم لیبی موفقیت آرزو میکند.
پارت آزادی کوردستان
کمیته‌ی مرکزی
3 آبان 1390
25 اکتبر 2011
http://www.pazadik.org/fr/bash/?pakid=6143
http://pak-eu.com/read.php?id=71
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر