خانم محمدی همسر آقای زید آبادی وقتی که اعلام کرد: « احمد می گفت انگار توی قبر بودم » شاید کسی تصور نمی کرد که کسی را «۳۵ روز» در محلی مثل قبر زندانی و در واقع زنده به گور کنند، بدون نور، بدون هر گونه صدائی و کسی هم سراغ او نیاید که بگوید به چه دلیلی در این گور حبس شده است.
هر چند باور کردن چنین رفتاری با زندانیان، با توجه به واقعیات دیگر در زندان های جمهوری اسلامی دشوار نیست. اما تصور وجود زندانی با مشخصات قبر نشاندهنده روحیات غیر انسانی حاکم بر عوامل سرکوب در ایران است. گزارشی که به دست ما رسیده است از وجود چنین زندانی خبر می دهد. از قرار معلوم فقط زندان کهریزک نیست که در آن دست به هر جنایتی علیه فرزندان مردم زده شده است، زندان های دیگری هم وجو دارند که هنوز کسی از آن ها خبر ندارد و معلوم نیست که در آن ها چه فجایعی رخ داده است.
شواهد حاکی است که کودتاگران برای درهم شکستن مقاومت فعالان سیاسی بازداشت شده از مدت ها قبل برنامه داشته اند. ظاهرا آن ها برای هر دسته از این بازداشت شدگان زندان های مخصوصی را هم تدارک دیده و یا حتی ساخته اند. قرائن حاکی است که احتمالا این قبر ها برای بازداشت شدگانی از میان فعالان سیاسی و فرهنگی ساخته شده است. برخی از آن ها مثل آقای زیدآبادی یا عیسی سحر خیز نویسنده و تحلیل گر و یا مثل آقای ابطحی معاون رئیس جمهور سابق و یا مثل آقای بهزاد نبوی وزیر و عضو هیات رئیسه مجلس ششم و یا همچون آقای تاج زاده و ده ها نفر دیگر از مدیران ارشد خود این نظام در سال های پیش بوده اند. چنان که پیداست هنوز هم تعدادی از آن ها مثل آقای تاج زاده هم چنان از قبر بیرون آورده نشده اند.
گزارشی که به دست ما رسیده است از این زندان مخوف با عنوان «بند ۲۰۴ مخفی سپاه» یاد می کند. در این گزارش تاکید شده است که این زندان با بند های ۱ و ۲ «الف» سپاه در اوین متفاوت است. لازم به ذکر است که در محوطه اوین هرکدام از نهاد های امنیتی حکومت، بند خاص خودشان را دارند. از جمله این که بند ۲۰۹ اوین هم متعلق به وزارت اطلاعات است.
گزارش دریافتی اضافه کرده است که «بند ۲۰۴ مخفی سپاه» یک بند تازه بنیاد است و احتمالا با دستگیری های اخیر هم افتتاح شده است. گزارش می گوید این بند در دل کوه و بنا به گمان گزارشگر به صورت یک غار کنده شده است و سلول های آن به صورت قبر تعبیه شده اند. بنا به این گزارش زندانی با ورود به این سلول ها خود را در درون یک تابوت می یابد. نه نوری در کار است و نه صدائی شنیده می شود. تاریکی و سکوت مطلق حکمفرماست و زندانبانان و بازجو ها با چراغ به سراغ زندانی می روند و بعد از انجام کارشان دوباره او را در تاریکی قبر رها می کنند. بعضی وقت ها هم ظاهرا مثل مورد آقای زیدآبادی هفته ها او را در تنهائی خود رها می کنند.
گزارش می گوید که این زندان در قطعه معروف به «انارستان» در محوطه زندان اوین، قرار دارد که بنا به همین منبع، پیشتر در دهه ۶۰، لاجوردی از آن جا به عنوان محل اقامت خود استفاده می کرده است. در این گزارش تاکید شده است که بر این زندان نیز، هم چون دو بند اختصاصی دیگر سپاه پاسداران ( بند ۱و ۲ الف) در اوین، قوه قضائیه هیچ گونه نظارتی ندارد.
نقشه های دریافتی ضمیمه، موقعیت احتمالی این زندان را مشخص می کنند.
نقشه بند ۲۰۹ اوین (طبقه دوم)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر