راه غلبه بر سرکوب از زبان سر دژخیم

منصور امان

مُحتوای بیانیه کاغذی ای که دور چنگالهای خون آلود نیروی انتظامی پیچیده شُده تا آن را پنهان کُند، شاید فقط از این زاویه که عقب ماندگی شگفت آور تدوین کُنندگانش را از ژرفا و گُستره رویدادها مُستند می کُند به اشارتی بیارزد.

آقای خامنه ای بسیار جدی و حق به جانب مایل است پرونده تبهکاریهای صورت گرفته در گوانتاناموی فقاهتی – ولایتی او (کهریزک) با جلو کشیدن "دو نگهبان خودسر" و به همین تعداد "مامور سهل انگار" مختومه اعلام شود.

این حقیقت که دایره گیج سری آیت الله و شُرکا تا چه میزان گُسترش یافته را از آنجا می توان دریافت که آنها فقط یازده روز پیش (6 مرداد) به طور ناکام دست به تلاش مُشابهی زده و در آن هنگام نیز یقین داشتند که با "غیراستاندارد" خواندن زندان سفارشی، از زیر شلیک آتش خشم جامعه بیرون می آیند. این اتفاق نیاُفتاد چون متُد امنیتی "آقا" تنها در دوره ای که او برای یک جامعه ی خاموش، شکست داده شُده یا مُنفعل تک نوازی می کُند، کارکرد دارد. توسُل دوباره به همین شیوه، نشان می دهد که آقای خامنه ای و باند نظامی – امنیتی او نمی توانند شیوه ها و ابزارهایشان را با شرایط جدید ادابته کُنند.

مُمکن است آنها قادر به درک اوضاع نباشند و شاید نیز شرایط را می فهمند اما بضاعت مُدیریت ندارند. در هر دو صورت، نتیجه ای که به دست می آید یکسان است: بارگاه ولی فقیه هیچ راهکار واقعی برای مهار کردن اوضاع ندارد. از این رو چه توسُل به سرکوب بیشتر و چه عقب نشینی تاکتیکی، نه بخشی از یک استراتژی آن بلکه، کوششی تحمیل شُده و غیر ارادی برای حفظ تعادُل خود به حساب می آید.

برای تحریک دمل آبسه کرده درک "مقام عُظما" هم که شُده، مُقایسه شرایط حاضر با چند ماه پیش می تواند مُفید بیاُفتد؛ زمان نه چندان دوری که اوباش تحت فرمان او با دست باز و خاطر آسوده، زیر بلاگردان "طرح ارتقای امنیت اجتماعی"، جوانان را در کهریزک در خون و چرک غُسل می دادند و او نه نیازی به نصب پلاک "استاندارد" بر گوانتاناموی شخصی اش را داشت و نه مجبور بود در برابر نگاه همگان بر سطحی به اندازه یک کف دست، روی بیانیه ای که امضای نیروی انتظامی را زیر خود دارد، پُشتک و واروی "مهرورزی" بزند.

پُز غلط – کردم – گویی "آقا" محصول مُستقیم خیزش مردُم است. فقط ترس از سیل جَُنبش اجتماعی و کابوس روفته شُدن توسط آن است که آیت الله خامنه ای را وادار به آویختن به این ترفند کرده است. او زبان قُدرت را خوب می فهمد و مردُم ایران هم به او نشان داده اند که به خوبی به این زبان مُسلط اند.

آقای خامنه ای راه بیرون کشیدن سلاح سرکوب و دشنه و شلاق و باتوم از کف خود و اوباش نظامی – امنیتی اش را به مُخالفان و مُعترضان خویش نشان داده است: اعتراض، ستیز و پایداری!