برگردان و توضیحات: محمد علی اصفهانی
لوموند، در روز چهارشنبه ۱۵ ژوئيه، با همکاری خبرگزاری رويترز و خبرگزاری فرانسه، از افشاگری فارق قدومی، يکی از بنیانگذاران سرشناس جنبش فتح، دبير کل کمیته ی مرکزی، و رييس دفتر سياسی اين جنبش، در مورد همدستی محمود عباس با اسراييل، در به قتل رسانيدن ياسر عرفات خبر می دهد.
در اين خجسته ايّام جنبش مردمی در ايران، و به هنگامی که بايد بيشترين تمرکز ما بر آنچه در اين جنبش می گذرد باشد، لحظاتی در ترجمه و انتشار گزارش کوتاه لوموند، درنگ کردم. ولی اين درنگ، ديری نپاييد. چرا که:
٭ سرنوشت ما، از سرنوشت تمامی خاورميانه، و سرنوشت تمامی خاورميانه، از سرنوشت فلسطين لگدمال شده در زير چکمه های رژيم اشغالگر اسراييل، که همسان و همسرشت نظام غاصب حاکم بر سرزمين ماست، جدا نيست؛ و اين همه، در پيوندی ارگانيک و زنده و پويا (و نه تنها جغرافيايی) باهمديگر قرار دارند.
٭ خامنه ای، و احمدی نژاد ـ «رييس جمهوری» محبوب آيپاک، بزرگترين لابی صهيونيسم در آمريکا و در سراسر جهان ـ (۱) و دار و دسته ی اين سالوسان دغل و مزوّر، با اشک تمساح ريختن برای فلسطين، ضربه يی هولناک، چه در بيرون، و چه در اندرون ايران، بر اعتبار مقاومت سرزمين زيتون وارد آورده اند. و اين جنایتِ هنوز بی مکافات مانده ی اين نابکاران، دوستداران واقعی فلسطين را، به خصوص در ايران، به طور مضاعف، مسئول می کند.
٭ سهراب شهيد ما، فرزند خلف پروين فهيمی است که از «مادران صلح ايران» است. مادرانی که يکی از فلسفه های گرد هم آمدنشان، علاوه بر مقابله با هرگونه حرکت آمريکا و اسراييل در جهت تجاوز به ايران، دفاع از حقوق مردم فلسطين در برابر دشمن متجاوز نیز هست (۲)؛ و به هنگام تازه ترين تهاجم نظامی اسراييل به غزه، و کشتار مستقيم (صرفنظر از کشتار روزمره و بی وقفه به وسيله ی تحريم غذايی و دارويی و درمانی) اسيران بی پناه اين «اردوگاه مرگ» (در فاصله يی کمتر از يک سال از تهاجم قبلی) ديديم که چگونه، مادران صلح را اراذل و اوباش خامنه ای ـ همان ها که امروز فرزندان اين مادران را به خاک و خون می کشند و به شکنجه گاه ها می برند ـ به جرم تظاهرات در همدردی با مردم فلسطين، زير مشت و لگد و باتون گرفتند و لت و پار کردند.
٭ و خلاصه: سخن، همچنان همان است که بود و هست و تا سرنگونی بساط ملايان، خواهد بود:
ايران شده فلسطين
مردم! چرا نشستين؟
۲۵ تيرماه ۱۳۸۸
۱۶ ژوئيه ۲۰۰۹
حکومت فلسطين، فعاليت کانال تلويزيونی الجزيره را در کرانه ی رود اردن [ محل اسقرار «حکومت فلسطين» به کارگردانی محمود عباس ـ م ] ممنوع اعلام کرد. چرا که اين کانال، خبر اتهام همدستی محمود عباس با اسراييل در توطئه ی به قتل رسانيدن ياسر عرفات را منعکس کرده است.
حکومت فلسطين می گويد که کانال تلويزيونی الجزيره را به خاطر بی آبرو کردن محمود عباس در نزد مردم فلسطين، تحت پيگرد قرار خواهد داد.
«الجزيره»، در تاريخ سه شنبه ۱۴ ژوئيه، سندی را منتشر کرد که در يکشنبه ۱۲ ژوئيه، به وسيله ی فاروق قدومی، دبير کل تبعيدی کميته ی مرکزی جنبش فتح، در اردن، در اختيار روزنامه نگاران قرار گرفته است.
فاروق قدومی، با اين سند، محمود عباس را متهم می کند که در توطئه ی قتل ياسر عرفات، با اسراييل، همدست بوده است.
ياسر عرفات، رهبر جنبش فتح ـ مهمترين تشکّل جبهه ی آزادی فلسطين ـ و نخستين رييس حکومت خودمختار فلسطين، يعنی حکومتی که نتيجه ی قرارداد اسلو در سال ۱۹۹۳ بود، در سال ۲۰۰۴ بر اثر ابتلا به بيماری يی که ماهيت آن هرگز به طور دقيق تشخيص داده نشد، به قتل رسيد.
کميته ی مرکزی فتح [ در ترکيب کودتايی کنونی آن، به رهبری محمود عباس ـ م ] اين گزارش را «سلسله يی از دروغ ها» ناميده است که ساخته ی فاروق قدومی نزديک به سوريه است.
فارق قدومی، دبير کل کميته ی مرکزی جنبش فتح، در اعتراض به قرارداد «اسلو»، همچنان به زندگی تبعيدی خود در تونس ادامه می دهد (۳) و حاضر نشده است که به فلسطين برگردد.
از دو سال پيش که نيرو های فتح [ آن بخش فتح که با محمود عباس هستند ـ م ] از حماس شکست خوردند، روابط دولت محمود عباس با کانال تلويزيونی الجزيره، متشنج شده است. در آن زمان، نماينده ی اين کانال در محل، مزاحمت ها و آزار و اذيت های فتح در حق حماس را گزارش کرده بود. (۴)
کانال تلويزيونی الجزيره [ در پی اقدام اخير دولت محمود عباس ـ م ] طی اطلاعيه يی اعلام داشت که:
اين نيز باز نشانه يی ديگر است از ابعاد هنگفت تجاوز هايی که دولت حاکم در کرانه ی رود اردن، در حق مطبوعات و رسانه های عمومی روا می دارد.------------------------------------------------------------------
لينک گزارش لوموند:
lemonde.fr/proche-orient/article/2009/07/15/l-autori
te-palestinienne-interdit-al-jazira-en-cis
jordanie_1219223_3218.html
۱ـ «اگر محمود احمدی نژاد را مرم ايران در انتخابات ماه ژوئن، بار ديگر به عنوان رييس جمهوری خود انتخاب کنند، اين هديه يی به ما و لطفی در حق ماست... ما نيازمند به احمدی نژاد هستيم... بدون احمدی نژاد، کار ما در چالش با ايران دشوار خواهد بود...». اين ها را در نشست بزرگ و تعيين کننده و پر سر و صدای ماه مه «آيپاک»، بزرگترين و نيرومند ترين لابی اسراييل در آمريکا، دو تن از سخنرانان برجسته ی اين لابی اظهار داشتند.
بزرگترين لابی اسراييل در آمريکا خواهان انتخاب دوباره احمدی نژاد است! ـ به همين قلم:
http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar08/iran-aipac.html
۲ ـ متن اطلاعيه ی «مادران صلح ايران» که مادر سهراب شهيد از اعضای آن است، در ارتباط با تجاوز دسامبر و ژانويه ی گذشته ی اسراييل به غزه، و قتل عام اسيران اردوگاه مرگ خود برای چندمين بار:
مردم صلح دوست و آزاده ی جهان
در روزهايی که ميليون ها نفر از مردم جهان در تکاپوی برگزاری جشن های سال نوی ميلادی به سر می برند، هزاران انسان در قلب خاورميانه در آتش خشونت های هولناک می سوزند.
کودکان اين منطقه نه اشتياق لباس و کفش نو، که دغدغه ی از دست دادن جان، سلامتی، خانواده و کاشانه خود را دارند.
محاصره ی طولانی و کشتار بی رحمانه ی مردم غزه به منظور نسل کشی، در حالی ادامه دارد که کشورهای به ظاهر امن و پايدار منطقه همچون هند و پاکستان نيز در پی اقدامات تروريستی در خطر جنگ قرارگرفته اند.
از سوی ديگر به بهانه ی مبارزه با تروريسم روستاهای افغانستان و پاکستان بمباران شده، غيرنظاميان به خاک و خون کشيده می شوند.
سيمای کنونی جهان در اين گوشه از کره خاکی خونين و غم بار است.
مادران صلح ايران از نيروهای فعال و آزادی خواه و همه مردم صلح دوست ايران و جهان می خواهند، در اين سال نو، با هر وسيله و امکان مدنی که در اختيار دارند، اعتراض شديد خود را نسبت به حملات اسرائيل در غزه و لبنان و وادارنمودن اين حکومت به رعايت قطعنامه های سازمان ملل، ابراز دارند.
باشد که با اقدامی فراگير و جهانی به اين انسان کشی ها پايان داده شود.
ما قاطعانه هرگونه خشونت و جنگ افروزی در جهان را محکوم نموده و با مردم بی دفاع غزه ابراز همدردی و همبستگی می کنيم.
مادران صلح ايرانhttp://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar08/gaza-ensan.htm
۳ ـ محمود درويش، شاعر فقيد فلسطين، و عضو مستعفی کميته ی اجرايی سازمان آزادی فلسطين نيز همچون فاروق قدومی، در مخالفت با قرارداد صلح اسلو، از بازگشت به فلسطين خودداری کرده بود.
در باره ی اين موضوع، و چگونگی بازگشت اجباری او به فلسطين، دو مقاله ی زير به همين قلم:نه در رثا، که با ياد محمود درويش:
http://www.ghoghnoos.org/honar/honarg/honarg01/m-darwish.html
سپرده به باد وخاک و تاريخ در البروه ـ نگاهی به گزارش خانم ميشل سيبونی عضو سازمان وحدت يهودی فرانسه برای صلح:
http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar08/sibony-16-06-08.html
۴ ـ در باره ی چگونگی کودتای نافرجام محمود عباس و سازمان امنيت او تحت رهبری محمد دحلان:
ميشل وارشاوسکی: در فلسطين، چه کسی عليه چه کسی کودتا کرد؟ ـ به ترجمه ی همين قلم:
http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar03/warschawski-l.html
جان پيلجر نيز محمود عباس را «دست نشانده ی اسراييل»، و رييس احتمالی يک «دولت ويشی از نوع فلسطينی آن» (دولت دست نشانده ی آلمان در فرانسه به هنگام اشغال فرانسه، «دولت ويشی» ناميده می شد) معرفی می کند، و حکومت او را برآمده از طرح اسراييلی محو تدريجی فلسطين (طرح داگان) و دستپخت خود داگان می داند:جان پيلجر : ديوار برلن های جديد را درهم فروريزيم ـ به ترجمه ی همين قلم:
http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar06/pilger-gaza.html
و نيز:
جان پيلجر: هولوکاستی که انکار می شود؛ و سکوت آن ها که حقيقت را می دانند ـ به ترجمه ی همين قلم:http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar08/pilger-sokoot.html
رابرت فيسک هم از محمود عباس چنين ياد می کند:
و حالا ما امروز مايليم که با آژان وفادار خودمان، آقای محمود عباّس «مُدِره» مذاکره کنيم. «مدره» به روايت بی بی سی، سی ان ان، و فاکس نيوز.
با مردی که يک کتاب ۶۰۰ صفحه يی در باره ی قرارداد اُسلو نوشته است بدون آن که حتّی يکبار هم کلمه ی «اشغالگری» را به کار برده باشد... يک «رهبر» که ما می توانيم به او اعتماد کنيم. چرا که او کراوات به گردن می بندد و به کاخ سفيد می رود و همه اش چيزهای خوبْ خوب می گويد.
فلسطينی ها به حماس به خاطر اين رأی نداده اند که يک «جمهوری اسلامی» بخواهند... آن ها برای اين به حماس رأی داده اند که از فساد سازمان الفتح ِ آقای محمود عبّاس ، و پوسيدگی و تباهی روزافزون «دولت فلسطين» خسته شده بودند...
رابرت فيسک: به فلسطين، خوش آمديد ـ به ترجمه ی همين قلم:http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar03/welcome.html
همچنين مراجعه شود به دو مقاله ی زير از راقم اين سطور:
غزه، و هفت پرسش و پاسخ در باب راست و دروغ مدعيان
http://www.ghoghnoos.org/khabar/khabar08/haft-porsesh.html
استريپ تيز مکتب «انسان دوستان» در تهاجم اسراييل به غزه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر